บทที่26-2

1344 คำ

“จะทำอะไรพี่ก็รีบทำสิ พี่พร้อมแล้ว” ริมฝีปากหยักขยับบอกแทบชิดกลีบปากนุ่มอย่างยั่วเย้า จนคนที่ตั้งใจจะประทับจูบลงบนริมฝีปากหยักใจเต้นไม่เป็นส่ำ เลือดในกายสูบฉีดจนใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น ตากลมโตไหวระริก ทั้งยังเกิดอาการประหม่าเพราะแววตาพราวระยับของร่างสูง เธอเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันไหมนะ วงแขนแข็งแรงรั้งเอวบางให้เข้ามาแนบชิดมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นทีท่าลังเลของอีกฝ่าย ซึ่งก็เดาได้ไม่ยากว่าเจ้าตัวคงจะเคอะเขินอยู่ไม่น้อย ทั้งๆ ที่ก็เคยแนบชิดกันหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็เอาเถอะ ถ้าเธอไม่กล้า เดี๋ยวเขาจัดการเอง ไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ไม่รอให้คนในอ้อมแขนได้ทันตั้งตัว ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ประทับลงบนกลีบปากนุ่มอย่างแม่นยำ เคล้าคลึงอย่างปลุกเร้า ริมฝีปากเล็กเผยอออกจากกันอย่างยินยอมพร้อมใจ เปิดโอกาสให้ลิ้นหนาร้อนชื้นกวาดชิมความหวานภายในได้ตามใจปรารถนา จนคนในอ้อมแขนหายใจติดขัดจึงได้ยอมผละ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม