“ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วครับ”
เมื่อเห็นเจ้านายคุยโทรศัพท์เสร็จคชาจึงก้มหัวรายงานเจ้านาย เพราะวันนี้มีงานสำคัญที่คุณชายจะต้องเดินทางไปดูด้วยตัวเอง
ในขณะเดียวตัลกันไคล์ตัลก็ยืนนิ่งราวกับมีเรื่องราวอะไรบางอย่างให้คิดขึ้นมาในหัว
“ไปกันเถอะครับ” คชาพูดย้ำขึ้นมาอีกครั้งเมื่อต้องรีบทำเวลาให้ทัน
“เลื่อนงานนี้ออกไปก่อน”
เป็นคำพูดที่ไม่คิดว่าจะออกจากปากขอบคุณชาย เพราะปกติแล้วงานต้องมาก่อนทุกอย่างเสมอ ถ้าหากเป็นงานสำคัญแบบนี้ยิ่งไม่มีทางที่จะปฏิเสธหรือเลื่อนงานออกไปก่อนอย่างแน่นอน
“แต่งานนี้สำคัญมากเลยนะครับ” คชาลูกน้องคนสนิทรีบพูดดึงสติผู้เป็นเจ้านายเพราะถึงยังไงงานนี้ก็สำคัญมาก
“ก็บอกให้เลื่อนไปก่อน” คุณชายเริ่มเปลี่ยนน้ำเสียงและท่าทางที่ดุดันมากขึ้น
“แต่ว่า…” คชาไม่อยากให้เจ้านายเสียงาน แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้แสดงความคิดเห็นอะไร ผู้เป็นเจ้านายก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
“เตรียมรถด้วย ฉันจะไปบ้านสว
