เขาก้มตัวลงให้น้องธามแตะมือที่แก้มภีมพิมล ภรรยาสาวน้ำตาไหลรินเมื่อเห็นใบหน้าเล็กจิ๋วที่น่ารักน่าชัง
“สวัสดีลูกแม่…น้องธามของแม่” เธอเอ่ยเสียงแผ่ว ทว่าอบอุ่นที่สุด เธียรทรรศน์ยิ้มทั้งน้ำตาแล้วเอื้อมมืออีกข้างกุมมือภรรยาไว้แน่น
เมื่อภีมพิมลถูกย้ายออกจากห้องคลอด เด็กสองคนที่รออยู่ด้านนอกพร้อมกับทุกคนในครอบครัวก็วิ่งเข้ามาในห้องพักทันที น้องธรณ์กับน้องธารที่นั่งรออยู่ตั้งแต่เช้า พอเห็นแม่และน้องเล็กก็รีบวิ่งเข้ามาเกาะขอบเตียง
“คุณแม่ครับ นั่นน้องธามเหรอครับ”
น้องธรณ์ถามตาโตด้วยความตื่นเต้น
“ใช่ครับ นี่น้องชายของหนูเอง” ภีมพิมลยิ้มอ่อน
น้องธารปีนขึ้นมาข้างเตียงแล้วก้มหน้ามองน้องตัวเล็กในอ้อมแขนพ่อ
“น้องตัวเล็กจังเลยค่ะคุณแม่ หนูจะช่วยเลี้ยงน้องนะคะ”
ภาพนั้นทำให้ห้องทั้งห้องอบอวลไปด้วยความสุข เธียรทรรศน์มองดูภรรยาและลูกๆ ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความรัก เขายกแขนโอบทุกคนไว้ด้วยกัน แล้วก้
