ธนาทิปผลักประตูรถลงมาทันที ใบหน้าคมดุตึงเครียด เขาไม่สนใจรถตัวเองแม้แต่น้อยเพราะมีอย่างอื่นต้องสนใจมากกว่า
“น้องเป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหน”
น้ำเสียงเข้มแต่เต็มไปด้วยความร้อนรน
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมา ดวงตากลมโตที่คลอด้วยน้ำตาเพราะความเจ็บสบเข้ากับสายตาคมคายของเขา
ธนาทิปมองหน้าเธอราวกับต้องมนต์ไปครู่หนึ่ง เพราะความสวยสะดุดตาแม้จะไม่ได้แต่งหน้าอะไรมาก แต่เพียงใบหน้าขาวสะอาด ดวงตากลมเรียว จมูกเล็กเชิดนิดๆ และริมฝีปากสีชมพูธรรมชาติ ความอ่อนหวานและความใสซื่อกลับทำให้เขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
และนั่นก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นเล็กน้อยอย่างที่ไม่เข้าใจ
“หัวเข่า...กับ…ข้อเท้าค่ะ…เจ็บมาก…ฮือ…”
ธนาทิปสบถในใจเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจช้อนร่างเธอขึ้นมาอุ้มอย่างง่ายดายราวกับไร้น้ำหนัก
“ไม่ต้องกลัว ฉันจะพาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้แหละ”
เขาบอกสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงจริงจัง
หญิงสาวเบิกตากว้างน้อยๆ ที่ถูกชายแปลกหน้าอุ
