“ถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง…” เสียงเขาแผ่วต่ำแต่เต็มไปด้วยความโกรธ
“แปลว่า...เธอหลอกผมมาตลอด”
นักสืบเงียบไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธเพราะเห็นว่าใบหน้าของเธียรทรรศน์เต็มไปด้วยความสับสนปนเจ็บลึก
หมอหนุ่มเอนหลังพิงเก้าอี้ สูดลมหายใจลึกแต่กลับรู้สึกอึดอัดยิ่งกว่าเดิม
“ผมต้องการหลักฐานที่ชัดเจนกว่านี้ ผมอยากรู้ทุกอย่าง...ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น ทำไมต้องเป็นผม และที่สำคัญก็คือ...เธอเป็นพวกเดียวกับพวกมันจริงรึเปล่า”
“รับทราบครับ ผมจะขยายการสืบสวนให้ละเอียดขึ้น”
“นี่ค่าจ้างสำหรับข้อมูลที่คุณได้มาวันนี้” เธียรทรรศน์เปิดลิ้นชักฝั่งขวามือแล้วหยิบยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลมายื่นให้อีกฝ่าย นักสืบเอื้อมมือไปรับแล้วแง้มซองออกเหมือนต้องการนับจำนวนเมื่อเห็นว่าเป็นยอดที่ตกลงกันไว้เขาก็คลี่ยิ้มออกมา
“ขอบคุณครับ แล้วผมจะกลับมาอีกครั้งเมื่อได้ข้อมูลที่ชัดเจนอย่างที่คุณต้องการ”
“อืม”
นักสืบลุกขึ้นก้มศีรษะให้ผู้
