สามวันต่อมา…
พิธีงานศพวันสุดท้ายหัวหน้าพรรคการเมืองใหญ่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ท่ามกลางเสียงร่ำไห้เสียใจของประชาชนที่เกือบจะได้นายกที่ต้องการเข้ามาเป็นผู้นำของประเทศ เช่นเดียวกันกับครอบครัวของพิเชษฐ์ที่ต่างรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นที่สุดกับการจากไปอย่างกะทันหันของว่าที่นายกรัฐมนตรี โดยที่ตอนนี้ก็ยังไม่สามารถที่จะจับตัวคนร้ายที่ก่อเหตุในครั้งนี้ได้
“ฮึก…” เสียงยุวดีที่มาร่วมงานวันสุดท้ายของลูกชายตัวเองร่ำไห้อยู่ตลอดเวลาด้วยความไม่อาจที่จะเข้มแข็งต่อไปอีกได้ไหว ด้านลลินเองก็ไม่ต่าง ที่ถึงแม้ว่าจะเริ่มมีสติมากขึ้นจากวันแรก แต่ความเสียใจที่เอ่อล้นอยู่ภายในก็ไม่สามารถที่จะจัดการมันได้อยู่ หญิงสาวสะอื้นร้องไห้ตัวโยนอยู่หลายครั้งเมื่อจ้องมองไปยังพิธีทางศาสนาที่กำลังถูกจัดขึ้นของพ่อตัวเอง ก่อนที่เจ้าหน้าที่ภายในงานจะเดินเข้ามาถามครอบครัวคนสำคัญของผู้เสียชีวิต
“ต้องการดูศพเป็นครั้งสุดท้ายไหมครับ ทาง
