“เอ่อ...คือว่า...” ใต้เท้าหลินที่เป็นผู้ชราวัยอยู่แล้ว หากบุตรชายที่เป็นเพียงแม่ทัพเล็ก ๆ ที่คุ้มกันเมืองหลวงไปปราบโจรเกิดอันตรายขึ้นมา เห็นทีว่าสกุลหลินคงหมดแล้วซึ่งผู้สืบทอด แต่เมื่อหมายจะรั้งไว้ก็มิอาจขัดคำสั่ง เขาจึงมองไปยังสหายที่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้เขา
“ท่านมีปัญหาหรือไม่ใต้เท้าหลิน” น้ำเสียงกดดันส่งไปชวนให้หลิงเฟิงต้องรีบรับคำสั่ง
“กระหม่อมรับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”
“ดี...เลิกประชุม”
เหล่าขุนนางถวายบังคมส่งเสด็จแล้วก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก นอกจากฝ่าบาทจะไม่สบอารมณ์แล้ววันนี้นิ่งอันโหวก็ไม่ได้เข้าร่วมประชุมเช้าอีกด้วย เหล่าขุนนางสอดรู้สอดเห็นต่างมองหน้ากันแล้วก็ต้องมีคนไปหาคำตอบในเรื่องนี้จงได้
ฝีเท้าของผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินเดินตรงไปยังห้องบรรทมทันที สั่งให้ปิดตำหนักเหลือเพียงแค่ฉีกงกง กับท่านหมอหลวง
“นางเป็นอย่างไรบ้างท่านหมอหลวง”
“อาการฮูหยินนิ่งอันโหวยามนี้เริ่มทุเลาลงบ้าง
