“พี่ทอย~ พี่ทอย” เสียงแหลมแสบหูตะโกนดังมาแต่ไกล ก่อนจะปรากฏร่างอรชรของหญิงสาวผิวสีน้ำผึ้งเรือนผมสั้นปะบ่า สวมใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้นเหนือเข่าขึ้นไปมาก รองเท้าแตะสีสันแสบตา
ทำให้ทอยที่กำลังช่วยเนเน่เก็บถ้วยชามไปล้างหยุดชะงัก หันไปมองตามทิศทางของเสียงรวมถึงเนเน่ด้วย หลังกินข้าวอิ่มพ่อกับแม่พากันเข้าสวนปล่อยให้ทั้งสองอยู่บ้านตามลำพัง
“จิ้งหรีด” ทอยพึมพำเรียกชื่อคนมาใหม่เสียงเบาแต่ก็ดังมากพอให้เนเน่ได้ยินอย่างชัดเจน
“ใครหรอทอย” เนเน่ตั้งคำถามด้วยความสงสัย สายตาคู่สวยมองจ้องใบหน้าคมอย่างรอคำตอบ ทว่า ชายหนุ่มไม่ทันได้พูดบอกก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น
“คิดถึงจังเลยพี่ทอย” เด็กสาวลูกเจ้าของสวนข้างกัน สับเท้าวิ่งเข้ามาโอบกอดเอวสอบไว้แน่น โดยที่ทอยไม่ทันได้ตั้งตัว ดวงตาคมเบิกโพลงด้วยความตกใจรีบผลักเด็กสาวออกห่างเกรงว่าคนรักจะเข้าใจผิดคิดไปไกล
“ทำอะไรของเธอจิ้งหรีด”
“ก็จิ้งหรีดคิดถึงพี่ทอยนี
