สองสัปดาห์ต่อมา...
สองร่างที่คลอเคลียกันบนเตียงหลังเสร็จกิจกรรมร่วมรักที่รามสูรปลุกเพียงฝันขึ้นมาทำตอนตีสาม เขามุ่งมั่นกับการมีลูกสาวมาก ทว่าก็เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง เจ้าตัวเล็กไม่ยอมมาสักที
"แน่ใจนะว่าอยากจัดแบบนี้จริงๆ"
"พี่รามไม่โอเคเหรอ" ใบหน้าหวานเกยอยู่ที่อกแกร่งเปลือยเปล่าซึ่งเธอก็ไม่ได้ต่างจากเขาสักเท่าไหร่ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ผ้าห่มคลุมผืนเดียว
"เปล่า แค่กลัวเธอจะน้อยหน้าแล้วก็น้อยใจ ตอนงานแต่งพี่กับเพลินแล้วก็หนูนิดจัดซะใหญ่โต"
กึก... เพียงฝันชะงักไปเล็กน้อยที่ได้ยินชื่อผู้เป็นพี่สาว
"เป็นอะไรไป อยู่ดีๆ ก็คิ้วขมวด" รามสูรเอานิ้วจิ้มเบาๆ ตรงหว่างคิ้วบางๆ ที่ขมวดเป็นปมของเพียงฝัน
"ไม่มีอะไรค่ะ" เพียงฝันส่ายหน้า พูดไปเดี๋ยวรามสูรก็หาว่าเธองี่เง่า ซึ่งเธอก็งี่เง่าจริงๆ นั่นแหละ จะแต่งงานกันอยู่รอมร่อแล้ว จะไปอยากรู้ทำไมว่าเขาลืมพี่สาวเธอได้หมดหัวใจหรือยัง
"แน่ใจ?"
หงึกๆ เพ
