ที่เพียงฝันครางเสียงหลงเป็นเพราะรามสูรเกร็งลิ้นแล้วตวัดเลียที่ติ่งเสียวหนักๆ ร่างบางอ่อนระทวย หมดแรงขัดขืนไปในพริบตา
แผล็บๆๆ~
ปลายลิ้นร้อนสลับมาปาดเลียกลีบเนื้อละมุนอย่างเมามันลิ้น จึงไม่มีตรงไหนที่เนินสาวของเพียงฝันไม่เปรอะเปื้อนน้ำลายของรามสูร นอกจากนี้หยาดน้ำหวานก็เริ่มไหลออกมาจากรูรัก ปกติรามสูรไม่ชอบกินของหวาน ขนาดกาแฟยังไม่น้ำตาล แต่พอเป็นน้ำหวานจากดอกไม้ดอกนี้ เขากลับซดจนหญิงสาวหลั่งออกมาไม่ทัน
"แคบมาก" รามสูรพูดขึ้นตอนที่ผละหน้าออกจากเนินสามเหลี่ยม ก่อนใช้นิ้วแหย่ลงไปสองนิ้ว แน่นมาก แค่นิ้วยังคับขนาดนี้ พนันเลยว่าคืนนี้มีเหตุการณ์เลือดสาดแน่นอน
"แรกๆ อาจจะเจ็บหน่อยนะ"
"เจ็บเหรอคะ?" ตากลมเบิกกว้าง แค่ได้ยินว่าจะต้องเจ็บ เพียงฝันก็หายใจไม่ทั่วท้องแล้ว กระนั้นเพียงฝันก็ยังไม่เข้าใจว่ารามสูรจะทำให้เธอเจ็บด้วยวิธีไหน เพราะนิ้วเขาแค่สองนิ้วก็ไม่ได้ทำให้เธอเจ็บมากมายอะไร หรือเขาจะใส่
