"ค่ะ ฝันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง" ยังไงก็ต้องตอบตกลงเอาตัวรอดไปก่อน ใครจะไปบ้าจี้ไปตายตามที่เขาสั่งจริงๆ กัน ลูกเธอยังเล็กอยู่เลย
เย็นวันนั้น รามสูรให้เพียงฝันเก็บเสื้อผ้าย้ายไปอยู่ที่พักสำหรับคนงานในไร่ชา เป็นห้องแถวเล็กๆ ขนาดไม่กี่ตารางนิ้วที่แทบจะไม่มีข้าวของเครื่องใช้อะไรเลยนอกจากฟูกเก่าๆ ขนาดสามฟุตครึ่งกับพัดลมหนึ่งตัว เพียงฝันเสียสละให้ลูกนอนบนฟูก ส่วนตัวเองก็ลงมานอนบนพื้นแทน
"คุณแม่ขา เมื่อไหร่ปราณกับโปรดจะได้ไปโรงเรียนเหรอคะ"
"รอคุณแม่ทำงานเก็บเงินค่าเทอมให้หนูกับน้องก่อนนะคะ ไม่นานหรอก คุณแม่สัญญา"
"งานอะไรเหรอคะ ปราณไปช่วยคุณแม่ทำด้วยได้มั้ย"
"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ลุงรามยังไม่ได้บอกเลย" รามสูรบอกจะให้เธอทำงานแลกกับการได้อยู่ที่นี่ แต่ก็ยังไม่ได้บอกว่าเป็นงานอะไร
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณฝันเปิดประตูให้ผมหน่อยครับ"
เพียงฝันจำได้ว่าเป็นเสียงของไม้ก็รีบลุกไปเปิดประตูให
