@คอนโด ~ 1 Day
"ณดา ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ฉันหิวแล้ว
"คุณเพลิงสั่งออนไลน์ได้ไหมคะ ณดาปวดหัวลุกไม่ไหว
"อย่ามาทำสำออย เมื่อคืนฉันเอาเธอแค่ไม่กี่รอบเอง หรือเธอคิดจะโก่งค่าตัว
"ณดาไม่ได้ต้องการเงิน ณดาแค่ปวดหัว...ต้องการพักผ่อนได้ไหมคะ
"หึ....สำออยแบบนี้อีกแล้ว คิดจะเรียกร้องความสนใจหรือไง ฉันบอกให้เธอลุกไปทำอาหาร ฉันอยากกินข้าวผัดแหนม
"ค่ะ...รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวณดาไปทำให้
ณดาลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพอิดโรย เมื่อคืนเพลิงเล่นงานเธอทั้งคืน แทบไม่ได้หลับได้นอน เขาทั้งดูดทั้งกัด ฝากร่องรอยไว้ทั่วร่างเล็ก ด้วยความล้าจากเมื่อคืน ทำให้ณดามีไข้อ่อนๆ ปวดหัวจนแทบจะลุกไม่ขึ้น แต่ต้องพยายามลุกให้ไหว เป็นแบบนี้ทุกครั้งสินะ มีหน้าที่แค่บำเรอกามอารมณ์ของเขา จะเจ็บป่วยปางตาย เขาคงไม่สนใจใยดีเธอ
"ฉันไม่กินล่ะ...รำคาญตา อืดอาดยืดยาด...
"คุณจะไปไหนคะ ?
"ไปไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ ฉันต้องรายงานเธอด้วยหรือไง
"ขอโทษค่ะ ณดาก้มหน้าลงทันที รู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์ถาม....แต่เธอก็พรั่งปากถามเขาออกไป
@ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
"คุณณดาครับ ผมว่าซื้อยาแล้วก็กลับกันเลยดีกว่า เดี่ยวนายรู้จะดุเอาอีกนะครับ
"พี่คีย์คะ.. ณดาบอกหลายครั้งแล้วนะคะว่าอย่าเรียกณดาว่าคุณอีก
"ก็คุณณดาเป็นเมียนายนิครับ
"ณดา ไม่ใช่เมียของคุณเพลิงหรอกค่ะ
เธอพูดออกมาด้วยสีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่รู้จะบอกกับลูกน้องคนสนิทของเขาอย่างไร ว่าสถานะเธอมันแค่นางบำเรอที่เขาเอาไว้บำเรอกามเท่านั้น
"แต่คุณเพลิงสั่งให้ผมคอยดูแลคุณณดา ผมก็ต้องให้เกียรติคุณเช่นเดียวกันกับให้เกียรตินาย
"หึ...ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติณดามากขนาดนี้ แต่เรียกณดาว่าณดาเฉยๆก็พอ เพราะต่อจากนี้เราอาจไม่ได้พบกันอีกก็ได้ ณดาอยากให้พี่คีย์เป็นพี่ชายคนหนึ่งของณดา อย่างน้อยณดาจะได้มีความทรงจำดีๆหลงเหลืออยู่บ้าง
"แต่ว่า...
"ณดาเป็นแค่เด็กกำพร้า ไม่มีหัวนอนปลายเท้า อย่าให้เกียรติณดานักเลยค่ะ ณดาต่ำต้อยกว่าพี่คีย์เสียอีก
"อย่าคิดแบบนั้นเลยครับ
"ต่อไปอย่าเรียกคุณอีกนะคะ เรียนณดาก็พอ
"ครับ...
คีย์มองณดาก่อนจะยิ้มออกมา ในใจสงสัยมากนัก ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าออกจะดีแสนดี ยอมนายทุกอย่าง ทำงานเก่ง ทำอาหารเก่ง หน้าตาสะสวย ณดาสวยเสียยิ่งกว่าดารานางแบบเสียอีก ทำไมนายของเขาถึงมองข้ามเธอไปได้
เขายอมรับว่าแอบรักณดามานาน เขาเจอณดาก่อนนายเสียอีก แต่ด้วยความที่เมื่อก่อนเป็นคนไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าเข้าไปจีบแต่แรก จนณดากลายมาเป็นผู้หญิงของนาย เขาจึงพยายามตัดใจ เขารู้และเข้าใจดีว่าณดามีความจำเป็นมากแค่ไหน ถึงได้รับข้อเสนอยอมมาเป็นผู้หญิงของนาย
"พี่คีย์คะ เที่ยงพอดีเราแวะทานข้าวกันก่อนดีไหมคะ
"ครับ...ณดาอยากทานอะไร เลือกร้านได้เลยครับ
"อืม...เอาเป็นอาหารญี่ปุ่นดีไหมคะ ร้านนั้นอร่อย...เธอชี้ไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง ก่อนจะเดินตรงไปที่ร้านดังกล่าว
"ครับ
@ภายในร้านอาหาร 🍣🍚🍱
"นั่งสิคะพี่คีย์..
"ไม่ได้ครับ...มันผิดกฎ ลูกน้องจะนั่งทานข้าวกับผู้หญิงของนายไม่ได้
"แม้แต่ทานข้าว ณดาก็ต้องได้ทานคนเดียวสินะ
ณดาทำหน้าเศร้าทันที...เธอไม่ค่อยได้ออกไปไหนมาไหนเพราะเพลิงสั่งห้ามไม่ให้เธอแสดงตัวพร่ำเพื่อ เขาไม่เคยแม้แต่จะพาเธอออกมาทานข้าวข้างนอก เหตุด้วยกลัวคนอื่นจะรู้ว่าเขาแอบเลี้ยงเธอเอาไว้ เวลาไปไหนต้องมีลูกน้องของเขาคอยตามตลอด ไม่ใช่ว่าห่วงเธอ แต่กลัวว่าณดาจะเอาเรื่องของเธอกับเขาไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้
"อย่าทำให้พี่ลำบากใจสิครับ...เดี๋ยวพี่ยืนเป็นเพื่อน ณดาทานให้อร่อยนะครับ
"อาจเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้นะคะ ทานกับณดาไม่ได้เหรอ
ในขนาดที่ณดาคะยั้นคะยอให้คีย์ทานข้าวเป็นเพื่อน แต่เขาก็ไม่ยอมแหกกฎที่นายตั้งเอาไว้ ณดาจึงสั่งอาหารง่ายๆสำหรับทานคนเดียว รออาหารสักพัก ก็มีเสียงของบุคคลหนึ่งทักเธอขึ้น
"ณดา !.....นี่ณดาใช่ไหม ?
"ปริม ?
"ณดาจริงๆด้วย...ไม่เจอกันนานเลยนะ สบายดีไหม
"สะ..สบายดี...
"สวยเหมือนเดิมเลยนะ..
"นี่คุณเพลิง ว่าที่เจ้าบ่าวของเรา
ณดามองบุคคลที่ปริม เพื่อสมัยเรียนมัธยมของเธอแนะนำ ว่าที่เจ้าบ่าวคือคุณเพลิง ชายหนุ่มที่พึ่งนอนกับเธอเมื่อคืน พอจับใจความได้ เธอก็เข้าใจทันทีว่าทำไมเขาถึงเขี่ยเธอทิ้ง เพราะเขากำลังจะแต่งงาน .. แต่งกับปริม เพื่อนสมัยมัธยมของเธอ ดูแล้วก็เหมาะสมกันดี ปริมเป็นลูกสาวนักธุรกิจชื่อดัง เธอรวยระดับพันล้าน จบการศึกษาระดับปริญญาโท ปริมเป็นคนอัธยาศัยดี สมัยเรียนมัธยมมักจะช่วยเหลือเธอเป็นประจำ เขาคงเลือกคนที่เพียบพร้อมเดินเคียงคู่กันกับเขาในอนาคต เป็นหน้าเป็นตาให้กับเขา ไม่มีทางเป็นผู้หญิงต้อยต่ำ ราคาถูกเหมือนเธอ
"คุณเพลิงคะ นี่ณดาเพื่อนสมัยมัธยมของปริมค่ะ
"สวัสดีครับ..คุณณดา..
เพลิงมองณดาตาเขม่น สายตาเหมือนโกรธเคืองเธออย่างหนัก ก่อนจะแสร้งทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกัน กล่าวทักทายเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ
"สวัสดีค่ะ
"เรานั่งกับณดาได้ไหมมีเรื่องจะถามแยะแยะไปหมด
"เอ่อ..แต่ว่า..
"ปริมขอนั่งกับเพื่อนนะคะคุณเพลิง ไม่เจอกันนาน คิดถึง..
"ตามใจปริมเลยครับ..ผมยังไงก็ได้
เขายิ้มให้ปริม ช่างเป็นผู้ชายที่สุภาพอ่อนโยน..เขาปฏิบัติต่อปริมอย่างดีทุกอย่าง... ต่างจากณดา ที่เวลาคุยด้วยมักจะมีแต่คำดูถูกดูแคลน จะพูดกับเธอดีดีสักครั้งไม่เคยมี
ในระหว่างที่ทานข้าว ปริมก็ชวนณดาพูดคุยไม่หยุด ปริมคุยเก่ง เพลิงไม่มีท่าทีว่าจะรำคาญแต่อย่างใด แต่กลับตั้งใจฟังเธอและให้ข้อคิดเห็นตลอดการสนทนา ต่างกับณดาอีกแล้ว เพราะแค่เธอเอ่ยปากถามอะไรนิดหน่อย หรือพูดอะไรกับเขา เขามักจะบอกว่ารำคาญ และดุเธอเสมอ
"ว่าแต่ ณดามีแฟนหรือยัง...?
"เอ่อ...คือ...
"ติง ! 💬
@Line 💬
P_ng : อย่าพูดอะไรให้เธอสงสัย ..อย่าริอาจแสดงตัว....เรื่องของเธอกับฉันหากมีบุคคลที่สามรู้ เธอไม่ตายดีแน่"