@เช้าวันต่อมา
"ณดามาทานข้าว
"หืม..คุณเพลิงทำอะไรคะ
ณดานั่งลงที่โต๊ะอาหาร ก่อนจะก้มมองอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างงุนงง
"อาหารพวกนี้ เธอไม่รู้จักหรือไง
"รู้ค่ะ แต่มันมีแต่อาหารคลีน ฉันแค่แปลกใจ เพราะปกติคุณไม่ทานคลีนนิคะ แล้วนี่ก็ไม่มีอาหารรสจัดเลยสักอย่าง คุณจะทานได้เหรอ
"ก็ยังดีที่เธอจำได้ว่าฉันทานหรือไม่ทานอะไร
"เออ... ฉัน คือฉันก็แค่เคยชิน ไม่ได้อยากจดจำอะไรหรอกนะคะ
"ทาน.. ทานไปเถอะ วันนี้ฉันแค่อยากลองอะไรใหม่ๆ เลยลองทำอาหารคลีนดู.. และนี่ ผัดหน่อไม้ฝรั่งใส่กุ้ง เธอทานได้ไหม
"ได้ค่ะ
ณดานั่งทานอาหารกับเพลิง ในระหว่างที่ทานเพลิงสังเกตอาการณดาตลอด เขากลัวว่าเธอจะแพ้อะไรสักอย่างในจานอาหารของเขา เพราะเขาไม่รู้เลยว่าหญิงสาวชอบทานหรือไม่ชอบทานอะไร แพ้อาหารชนิดไหน มือหนาตักข้าวเข้าปาก แต่สายตาจดจ้องมองแต่ณดาไม่ขาด
"ยิ้มอะไร
"เปล่าค่ะ....
"เปล่าอะไรก็เห็นอยู่ว่าเธอยิ้ม
"ฉันแค่คิ
