@2 วันต่อมา
"คุณหมออนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะคะ : พยาบาล
"ค่ะ..ขอบคุณมากนะคะ..ที่ดูแลณดาตลอดสองวันที่ผ่านมา
"ไม่เป็นไรค่ะ..มันเป็นหน้าที่พยาบาลอย่างฉันอยู่แล้ว...ขอให้หายเป็นปกติเร็วๆนะคะ : พยาบาล
"ขอบคุณค่ะ
"เอ่อ..ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ
"มีอะไรเหรอคะ : พยาบาล
"สองวันที่ผ่านมา ในช่วงที่ฉันหลับ..มีใครมาเยี่ยมฉันบ้างไหมคะ
"อืม..ไม่มีนะคะ ดิฉันอยู่ดูแลคุณตลอด ก็ไม่เคยเห็นใครเข้ามานะคะ : พยาบาล
"อ่อค่ะ..ขอบคุณค่ะ
"นี่ณดากำลังหวังอะไรอยู่..รู้ทั้งรู้ว่าคุณไม่เคยสนใจ..แต่ก็ยังเฝ้ารอคุณ...
ตลอดสองวันที่เธอพักอยู่ที่โรงพยาบาล ณดาชะเง้อมองที่ประตูตลอด ในใจลึกๆหวังให้คนที่เธอรักมาเยี่ยมเธอสักครั้ง แต่ก็ไม่มีเลย หยิบมือถือขึ้นมาดูหลายหน ก็ไม่มีข้อความใดๆปรากฏ จนถึงวันนี้ที่ต้องออกจากโรงพยาบาล ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา
"แอด..~~~
"คุณเพลิง..
"พี่เอง...
"พี่คีย์
"ครับ..คุณเพลิงให้พี่มารับณดา...
"ค่ะ
ณดาก้มมองมือตัวเอง น้อยใจอยู่ลึกๆที่จนวินาทีสุดท้าย เขาก็ไม่แลเหลียวเธอเลยแม้แต่น้อย...
@ระหว่างทางกลับคอนโด
"พี่คีย์..พาณดาไปหาหนูดีหน่อยได้ไหมคะ...
"แต่ว่า....คุณเพลิง...
"นะคะ...ณดาอยากไปหาน้อง ไม่ได้ไปสองอาทิตย์แล้ว..
"ครับ..แต่อยู่นานไม่ได้นะครับ
"ค่ะ...ไปแป๊ปเดียว...ไม่นานหรอกค่ะ
หนูดีเป็นน้องสาวของณดา เธออายุเพียงแปดขวบ แต่ประสบอุบัติเหตุ แขนขาพิการเดินไม่ได้ อีกทั้งกระดูกไขสันหลังยังทับเส้นประสาท ไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้ เป็นผู้ป่วยติดเตียงมานานหลายปี มีพยาบาลพิเศษที่เพลิงจ้างให้มาคอยดูแล ตอนนี้หนูดีพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล เนื่องจากต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์ เธอยังเด็กมากการผ่าตัดจึงต้องใช้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งค่ารักษาพยาบาลมีจำนวนเงินค่อนข้างสูง..ณดาจึงประวิงเวลาเอาไว้ เพื่อหาเงินมารักษาน้อง..
@โรงพยาบาลเฉพาะทาง
"จ๊ะเอ๋....
"ณดา...!...
"หนูดี..เป็นยังไงบ้าง...วันนี้ได้ทำกายภาพหรือยัง
"ทำแล้วค่ะ...หนูดีคิดถึงณดาจัง หายไปไหนมา
"ณดาทำงาน...เลยไม่ได้มาหาหนูดี..ขอโทษนะ.. ณดาเอามือเล็กขึ้นมาลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู
"วันนี้ณดาอยู่ทานข้าวกับหนูดีนะคะ..
"ณดาอยู่นานไม่ได้ เดี๋ยวเจ้านายจะดุเอา หนูดีต้องทานข้าวเยอะๆ จะได้หายเร็วๆรู้ไหม
"ถ้าหายแล้วจะได้อยู่กับณดาใช่ไหม
"ใช่สิ...ถ้าหนูดีหาย..หนูดีก็จะได้อยู่ด้วยกันกับณดา..เพราะฉะนั้นต้องทานข้าวเยอะๆ ทานยาตามที่หมอสั่ง ขยันทำกายภาพนะคะ...
"ถ้าหายณดาต้องพาหนูดีไปเที่ยวทะเลนะ หนูดีอยากไปทะเล
"อืม..ทะเลที่ไหนดีน๊า....
"เกาะสิมิลัน หนูดีอยากไป พี่สาวพยาบาลบอกว่าที่นั่น ทะเลสวยมาก เหมือนสวรรค์เลยนะณดา
"จริงเหรอ....งั้นหนูดีก็ต้องรีบหายแล้วล่ะ..จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน..
"โอเค..เดี๋ยวหนูดีก็หายแล้ว
ณดาพูดคุยกับน้องสาวเสร็จก่อนจะเดินออกมา หลังพ้นประตูเธอร้องไห้จนตัวโยน ต้องฝืนยิ้มให้น้องสาวทั้งที่ในใจมันบอบช้ำเหลือทน...ก่อนจะเข้าไปหาหนูดี เธอได้คุยกับหมอเรื่องอาการของน้องสาว
@10 นาทีที่แล้ว
"คุณณดา...อาการของน้องสาวของคุณไม่สู้ดีหนัก...ตอนนี้หมอตรวจพบเนื้องอกในสมอง ซึ่งดูจากลักษณะแล้ว น่าจะเป็นระยะที่สี่
"ระยะที่สี่..หมายถึงระยะสุดท้ายเหรอคะคุณหมอ
"ครับ..ต้องรีบผ่าตัดโดยด่วน แต่ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง เนื่องจากหนูดีไม่ค่อยแข็งแรง อาจมีโรคแทรกซ้อนอย่างอื่นตามมา
"เท่าไหร่คะ ?
"ห้าล้านบาทครับ...รวมผ่าตัดไขกระดูกด้วย และการรักษาหลังการผ่าตัด
"ถ้าผ่าแล้วน้องณดาจะหายไหมคะ
คุณหมอถอนหายใจก่อนจะส่ายหน้าไปมา ณดาทรุดนั่งก่อนจะร้องไห้ออกมา
"แต่ถ้าไม่ผ่าภายในสัปดาห์นี้ หนูดีอาจจะแย่นะครับ..เธอดูเหนื่อยขึ้นเรื่อยๆ ถ้าผ่าอย่างน้อยเธอก็จะมีชีวิตอยู่นานขึ้น
"ณดาขอเวลาหน่อยนะคะ
"ครับ..รีบให้คำตอบนะครับ เพราะเราต้องจองคิวผ่าตัด
"ค่ะ
ณดานั่งกลุ้ม เงินตั้งห้าล้านจะไปหาได้จากไหน เงินที่คุณเพลิงโอนให้ทุกเดือนเธอก็ไม่เคยหยิบออกมาใช้ ทุกบาททุกสตางค์ยังอยู่ในบัญชีครบ เธอบอกกับตัวเองเสมอ เธอรักเขาด้วยหัวใจ ไม่ได้ขายตัวแลกเงินหรือคิดจะเกาะเขากิน หรือเธอจะลองขอให้เขาช่วย ใช่..เขาคือคนเดียวที่จะช่วยชีวิตน้องสาวเธอได้ คิดได้อย่างนั้นเธอจึงตัดสินใจโทรหาเขา
📞📱📱📱📱📞
RrrrrrrrrrR
📞📱📱📱📱📞
RrrrrrrrrrR
📞📱📱📱📱📞
📞 โทรมาทำไมตั้งหลายสาย
📞คุณเพลิง..
📞มีธุระอะไร รีบพูดมา
📞คือ..ณดา...ณดาขอยืมเงินคุณหน่อยได้ไหมคะ
📞ยืมเงิน ? หึ....ฉันว่าแล้ว ผู้หญิงหน้าเงินแบบเธอคงโทรมาไม่พ้นเรื่องนี้
📞น้องสาวณดาต้องเข้าผ่าตัดด่วน ณดาขอ....
📞น้องสาวเธอ แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน ทำไมฉันต้องช่วยเธอด้วย
📞ค่ะ...ขอโทษนะคะที่โทรมารบกวน
ณดากลืนก้อนน้ำตาลงคอก่อนจะวางสายไป ความหวังสุดท้ายของเธอ...หายวับไปกับตา..เงินเพียงแค่ห้าล้านบาทสำหรับเขามันเป็นแค่เศษเงิน แต่จะให้ทำอย่างไร แค่เธอจะพูดเขายังไม่ยอมฟัง...
"อึก..อึก...😢😢
"มีอะไรไม่สบายใจ..ระบายกับพี่ได้นะณดา
"พี่คีย์ : ณดาร้องไห้สะอื้น
"ณดาหมดหนทางแล้ว...หนูดีกำลังแย่...
"ใจเย็นๆ ทุกอย่างมันต้องมีทางออก..
"เล่าให้พี่ฟังได้ไหม..เผื่อพี่จะช่วยอะไรได้
ณดาเล่าทุกอย่างให้คีย์ฟังทั้งน้ำตา ด้วยตอนนี้ทั้งร่างกายและหัวใจเธอมันอ่อนแอ เพียงแค่อยากระบายกับใครสักคน คนที่พร้อมจะรับฟังในทุกๆเรื่องที่เธอประสบพบเจอ หมดหนทางแล้วจริงๆ
"ณดา..ทำไมถึงเป็นแบบนี้..พี่สงสารณดาจริงๆ
"ณดาไม่อยากเสียหนูดีไป ทุกคนทิ้งณดาไปหมด..ชีวิตของณดาเหลือแค่หนูดีคนเดียวที่เป็นเหมือนความหวัง ความหวังที่จะให้ณดามีชีวิตอยู่...
"ถ้าไม่มีหนูดี ณดาก็เหมือนคนไร้ค่าที่ไม่มีใครต้องการ..
"อย่าพูดแบบนั้นเลย..ณดามีค่าเสมอ
"..จะว่าอะไรไหม ถ้าพี่อยากจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัด
"พี่คีย์...แต่เงินมากขนาดนั้นพี่คีย์จะเอามาจากไหนคะ
"พี่พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง...พี่ให้ณดาหมดเลยนะ
"แต่ว่า...
"ถ้าณดาไม่สบายใจ..ไว้มีเมื่อไหร่ค่อยคืนพี่ก็ได้..
"ขอบคุณนะคะพี่คีย์ ขอบคุณที่ดีกับณดาขนาดนี้
"หยุดร้องได้แล้ว...ไม่เครียดแล้วนะ..