"เอ่อ...พี่ธันวาคะ" หลังจากที่ทะเลาะกับตัวเองอยู่นาน นานะก็ตัดสินใจเอ่ยเรียกคนที่กำลังขับรถอย่างผู้ช่วยของเจ้านาย
"อยากรู้อะไรก็ถามมาเถอะครับ" ธันวามองคนตัวเล็กผ่านกระจบเพียงแวบเดียวก็หันกลับไปมองทางข้างหน้าเช่นเดิม เขาสังเกตเห็นใบหน้าที่สับสนและลังเลอยู่นาน และรู้ดีว่าคนของเจ้านายมีเรื่องคืบแคลนใจอยากจะถาม แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมาสักที
"คุณไคโรติดงานเหรอคะ?" ในที่สุดเธอก็ยอมถาม เพราะเมื่อวานคนตัวโตให้คำพูดว่าจะเป็นคนมารับเธอด้วยตัวเอง ทว่าวันนี้กลับกลายเป็นธันวาที่มารับถึงสถานสงเคราะห์แค่คนเดียว โดยปราศจากร่างของคนตัวโตทำเธออดสงสัยไม่ได้
"นายไม่สบายครับ"
"คะ!? แล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่า" หญิงสาวโผล่หน้าออกมาตกใจถามคนขับอย่างลืมตัว จนคิดว่าแสดงอาการออกมากเกินไปเธอจึงค่อย ๆ ถอยออกมาแล้วยิ้มฝืน ๆ ให้ธันวาแทน
"คุณนานะกลับไปดูเองดีกว่าครับ" ธันวาพูดจบก็เผยยิ้ม นั้นจึงทำให้นานะยิ่งรู้สึกหน้าร้
