"วอม กลับกับแม่" เสียงเล็กหลังจากที่รถสปอร์ตราคาแพงจอดเทียบที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของธาวินที่เธอเคยอยู่เมื่อสามปีที่แล้ว ยื่นมือไปจับที่มือเล็กของเด็กชายหมายจะเดินออกไปด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์อย่างมาก
"ผมไม่กลับ ผมจะอยู่กับพ่อ" เด็กชายเอ่ยตอบมารดาพร้อมกับวิ่งไปหลบหลังของผู้เป็นพ่อด้วยท่าทางงอแง จับที่ชายเสื้อแน่น
"วอม อย่ามาดื้อกับแม่ แม่ยอมลูกมาเยอะแล้วนะ" หญิงสาวมองไปที่ร่างเล็กนิ่งสายตาดุดัน ครั้งนี้ยังไงเธอก็ไม่ยอมตามใจลูกเป็นแน่ เธอจะไม่เอ่ยห้ามเลยถ้าพ่อแท้ๆ ของเขาจะไปมาหาสู่กับลูกที่บ้านหลังใหญ่ของเธอ แต่ถ้าต้องให้ลูกกับเธอต้องมาอยู่ที่นี่แน่นอนว่ายังไงเธอไม่ยอม
"เพียงขวัญอย่าใช้อารมณ์กับลูก ลูกกลัวหมดแล้ว" ธาวินตอบพร้อมกับนั่งยองๆ อุ้มลูกชายมาอยู่ในอ้อมกอดกว้างของตัวเองลูบหัวเด็กชายที่ก้มหน้าหงุดไม่ยอมสบสายตาใคร
"เพราะคุณทำให้ลูกฉันเป็นแบบนี้ ส่งลูกมา" ร่างเล็กพยายามเขย่งเท้าหมายจะแ
