“ไคล์...ที่ร๊ากกกก” เจ้าหล่อนไม่รอช้าให้ผู้ชายคนแรกที่เธออยากแต่งงานด้วยหลุดมือไปง่ายๆ เธอรีบหอบร่างที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ วิ่งตามเขาไปอย่างรวดเร็ว
“ชิ! มีเสน่ห์เหลือเกินนะ ขนาดทำหน้าเหมือนผีดิบตลอดเวลา” เธออดวิจารณ์เขาไม่ได้ เพราะตัวเธอเองก็หวั่นไหวไม่น้อยยามต้องสบดวงตาสีเขียวคู่นั้น “ถ้ายิ้มสักนิด คงหล่อขึ้นเป็นกอง ยังไงก็เถอะ ต้องขอโทษด้วยนะ หวังว่าคุณจะรับมือกับยัยสุนัขจิ้งจอกตัวนี้ได้”
เธอสบายใจขึ้น คิดว่าไม่เสียเวลาที่ตัดสินใจมาคุยกับผู้หญิงปัญญาอ่อนเอาแต่ใจคนนี้ เธอจบปัญหาทั้งหมดไม่ได้ แต่อย่างน้อย ร้านอาหารของเธอก็รอด
“เธอรับปากแล้วนะ ว่าจะเลิกยุ่งกับร้านอาหาร ถ้าเธอผิดคำพูด ขอให้เธอไม่สมหวังในความรัก”
หญิงสาวยิ้มกว้าง กลับมาสดใส เธอหันหลังจะกลับไปยังที่ของตน แต่ดันเจอกับตัวปัญหาใหญ่เบ้งตรงหน้าซะก่อน
“ร็อกกี้” เขาเป็นอีกคนที่เธอไม่อยากเห็นหน้าตอนนี้ แต่เขาก็ชอบโผล่มาเรื่อย
“
