“ใจเย็นเถิด ข้าจะให้คนของข้าพาเจ้าไปอยู่ในที่ปลอดภัย มิต้องหวั่นเกรงอันใดดอก ทำใจให้สบาย”
“ขอบคุณท่านเฮซีเหลือเกิน หากไม่ได้ท่านข้าต้องแย่แน่ ๆ “
มาเอียดูเหมือนหายตื่นกลัวเมื่อเห็นว่าหัวหน้านักบวชนั้นมีไมตรีไม่ทอดทิ้ง นางหยุดสะอื้นและเดินตามนักบวชคนหนึ่งเข้าไปทางห้องลับ
“ท่านเฮซี...เราจะทำอย่างไรต่อไป เห็นทีว่าแผนก่อการกบฏครั้งนี้จะมิราบรื่นเสียแล้ว”
นักบวชอีกคนถามขึ้นเมื่อไม่มีใครในที่นั้น
“จะทำอย่างไรได้ล่ะ...เจ้าหญิงอังเคเซนามุนช่างไร้สติและวู่วามจนทำแผนที่ข้าเตรียมการไว้พังพินาศหมด ในเมื่อฟาโรห์จับคนของเราได้มีหรือมันจะมิสาวมาถึงตัวข้า เจ้างจงไปเก็บข้าวของและสิ่งมีค่าในห้องลับและส่งคนไปยังคาร์กา ให้นักรบของข้าออกจากที่นั่นให้หมดเสียก่อน หากถูกจับได้รามเสสต้องไม่ไว้ชีวิตเราแน่”
“แล้วนางสนมมาเอีย...ท่านจะให้ทำเช่นไร?”
“เราปล่อยนางไว้ไม่ได้ มาเอียก็เหมือนกับอังเคเซนามุน ไร้สติและเน
