บทที่ 27
จบความสัมพันที่ค้างคา
เฌอลินน์หอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย นี่เป็นการปรนเปรอที่เธอรู้สึกดีมากเหลือเกิน ภายในหัวของเธอว่างเปล่าเหลือเพียงแต่จดจ่ออยู่กับผู้ชายตรงหน้า ผู้ชายที่เคยทำร้ายเธออย่างเจ็บปวด แต่ตอนนี้เธอกลับหลงรักเขาที่ทำให้เธอเจ็บปวด
“ฉันจะอ่อนโยนนะ”
กึด!
ช่องรักถูกความแข็งแกร่งของชายหนุ่มสอดใส่เข้าไปอย่างเชื่องช้า เลน็อกซ์ไม่ได้ใส่เข้าไปจนสุดเพราะกลัวว่าเธอจะเจ็บ ชายหนุ่มจำได้ว่าครั้งล่าสุดเขารุนแรงกับเธอมากถึงขนาดที่ทำให้ช่องรักของเธอมีเลือดไหลออกมา และเธอก็หวาดกลัวเขามากตั้งแต่วันนั้น
สองแขนโอบรัดรอบลำคอแกร่ง ลมหายใจของหญิงสาวขาดห้วงด้วยความหวาดหวั่น ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เธออดหวาดกลัวไม่ได้ เลน็อกซ์หยุดไว้แค่นั้นแล้วพรมจูบที่ใบหน้าหวาน จูบซับน้ำตา จูบหยอกล้อ และจูบเล้าโลมให้เธอรู้สึกดี
จูบหอมหวานและช่างเอาอกเอาใจทำให้เฌอลินน์เผลอหลงลืมความเจ็บปวดไปชั่วครู่ จังหว
