บทที่ 47 ตำแหน่งลูกรักแหละ

1491 คำ

ขนาดเพิ่งจะพามาแนะนำวันแรกยังเห่อขนาดนี้ อีกหน่อยถ้าตบแต่งเข้าบ้าน เขาไม่กลายเป็นหมาหัวเน่าหรอกเหรอ “นั่งทื่ออยู่ทำไมล่ะ ตักกับข้าวให้น้องสิ” มยุรีเอ่ยขึ้นมองชายหนุ่มด้วยสายตาตำหนิอย่างชัดเจน หลังจากเริ่มมื้ออาหารได้ไม่นาน “ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า ฟินน์ตักเองได้ค่ะ” เธอนั่งอยู่ตรงนี้ในฐานะแฟนสาวของเขาก็จริง แต่การจะให้อีกฝ่ายทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าผู้ใหญ่ก็รู้สึกแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน “ได้ไงล่ะจ้ะ หนุฟินน์เป็นแขก แล้วก็ยังเป็นว่าที่สะใภ้ของป้า ก็ต้องได้รับการดูแลจากพี่เขาอย่างดีสิ อีกอย่างลูกชายป้าถนัดเรื่องเอาใจผู้หญิงจะตายไป แต่สงสัยวันนี้อยู่ต่อหน้าแม่ตัวเองกับน้าอรจะอายล่ะมั้ง เลยนั่งนิ่งเป็นตอเชียว” ไม่เพียงน้ำเสียงตำหนิติเตียน คุณนายมยุรียังส่งสายตาดุ ๆ ไปทางธนาในประโยคเหน็บแนมเมื่อครู่ “อายที่ไหนล่ะครับ ผมก็กำลังจะตักให้อยู่นี่ไง อ่ะกุ้งตัวใหญ่ แกะเรียบร้อยแล้ว กินเยอะ ๆ นะ” เขาใช้มือเลื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม