เจ้าของร่างสูงมาในชุดกีฬาสีเข้มแบบพอดีตัว สายตาคมเฉียบของชายหนุ่มมองไปที่ภาพตรงหน้า
ได้ยินเสียงหวานของพิชชาแว่วดังมา เธอส่งยิ้มให้กับนนกุลนับครั้งไม่ถ้วน สายตาที่ฝ่ายนั้นมองเธอเวลานี้สื่อความหมายอย่างชัดเจน
เพียงชั่วพริบตา ดวงตาสีนิลก็สะท้อนความไม่พอใจออกมา อารมณ์หึงหวงเปล่งประกายออกมาวาบหนึ่ง
ครู่เดียวนั้นธนาก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาทั้งคู่ ความสูงของเขาทอดเงายาวจนคนที่นั่งคุยกันอยู่หันมามองโดยอัตโนมัติ
“บังเอิญจัง” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นเรียบ ๆ แต่แฝงไว้ด้วยอารมณ์คุกรุ่นที่พร้อมจะระเบิดออกมาทุกเมื่อ
หญิงสาวชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาว่า “มาได้ไงอ่ะ”
“พอดีวันนี้ว่าง...เลยอยากเสียเหงื่อ” เขาเหลือบตามองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยกันกับเธอ แล้วหันกลับมาจ้องมองหญิงสาวแค่ชั่วครู่ก็เดินเลยออกไป
สีหน้าและน้ำเสียงของธนาทำให้อากาศรอบตัวพิชชาสะเทือนเบา ๆ เหมือนมีแรงกดดันที่มองไม่เห็น หลังจากนั
