บทที่ 63 ตามเป็นเงาเชียว

2382 คำ

แสงอ่อนจากท้องฟ้ายามเย็นเล็ดลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาภายในห้อง กลิ่นอายความร้อนจากเมื่อตอนกลางวันยังค้างอยู่ในอากาศ ชายหนุ่มผลักประตูเข้ามาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อน เสื้อเชิ้ตมีร่องรอบยับยู่ยี่จากชั่วโมงการทำงานอันยาวนาน ร่างสูงทิ้งตัวลงบนโซฟา เสียงถอนหายใจดังเบา ๆ ก่อนจะเอนหลังพิงพนักอย่างหมดแรง เปลือกตาหนักอึ้งปิดลงชั่วครู่ ราวกับปล่อยให้ความเหนื่อยล้าไหลออกจากร่างกายไปพร้อมลมหายใจนั้น ไม่นานนักความอ่อนล้าก็คลายตัวลง เขาลืมตาขึ้นมา มือข้างหนึ่งล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกง แสงจากหน้าจอสว่างวาบขึ้นทันที แจ้งเตือนจากผู้หญิงในสต็อกเด้งขึ้นมาเรียงกันเป็นแถวยาว ส่วนใหญ่เป็นข้อความจากผู้หญิงในสต็อกที่ส่งมาทักทายตามปกติ หลายข้อความส่งมาตั้งแต่เมื่อเช้านี้แล้ว พอเปิดเข้าไปอ่าน ไล่ลงมาจนถึงข้อความสุดท้ายก็ไม่พ้นให้เขาออกไปเจอ บางคนชวนไปชอปปิ้งดูหนังเป็นเพื่อน แต่อย่างไรก็ต้องมีเรื่องบนเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม