บทที่ 42 หึงล่ะสิ หวงล่ะซี้

1362 คำ

พี่ชายของเธอมาที่โรงแรมของตัวเองย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก แต่อีกคนน่ะ มาทำไม “เมื่อเช้าเอารถไปเข้าศูนย์กว่าจะเสร็จก็ตอนเย็น เลยต้องให้ไอ้นี่ขี่มอไซค์มาส่ง” ความสงสัยของพิชชาถูกคลี่คลายในทันทีราวกับว่าคนเป็นพี่อ่านความคิดของเธอทะลุปรุโปร่ง หากแต่เธอก็ตอบเพียง ‘อ่อ’ สั้น ๆ แล้วงุดหน้าลงมองจานข้าวโดยไม่เอ่ยอะไรต่อจากนั้น ตั้งแต่ตอนที่ธนาเข้ามานั่งฝั่งตรงกันข้าม จู่ ๆ พิชชาก็วางสายตาไม่ถูก ความฝันในค่ำคืนที่ผ่านมาเหมือนเกิดขึ้นจริงเสียจนตอนนี้พิชชาก็ยังไม่สามารถจัดการกับความคิดว้าวุ่นของตัวเองได้ ไอ้น่าอายก็น่าอายอยู่หรอก แต่มันก็น่าหงุดหงิดไม่แพ้กัน จิตใต้สำนึกในส่วนที่ลามกของเธอ ทำไมถึงต้องเอาธนาเข้ามาในความฝันด้วยนะ สายตาของหญิงสาวเลื่อนไปจับเสี้ยวหน้าของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี สายตาของเขาก็ยังดูแพรวพราว เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม ภาพลักษณ์ของธนาใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม