“กลับได้แล้ว” เสียงทุ้มต่ำออกแนวดุดันที่ฟังแล้วคุ้นหูดังขึ้น พิชชาเงยหน้าขึ้นทันที
“พี่ธนา มาได้ไงเนี่ย” หญิงสาวเงยหน้าขึ้น เห็นเจ้าของร่างสูงยืนอยู่ก็แปลกใจ
จำได้ว่าเที่ยวนี้เธอไม่ได้โทรให้เขามารับ
“ไอ้ฟันให้ฉันมารับ” เขาตอบเธอ แต่สายตากลับมองไปที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยกัน
“เฮียเนี่ยนะ” แม้ว่าพิชชาจะยังพอมีสติรับรู้ แต่น้ำเสียงก็อ้อแอ้เต็มที ดวงตาคู่หวานฉ่ำเยิ้มจ้องมาที่เขาเหมือนไม่ค่อยเชื่อ
“ไม่ต้องถามมาก บอกให้กลับก็กลับ”
“ไม่อาว~ ฟินน์ยังไม่อยากกลับ ขอสนุกต่ออีกหน่อยน้า~” พิชชาพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน อยากออกไปวาดลวดลายที่กลางฟลอร์ แต่กลับถูกธนาคว้าแขนเอาไว้
“ปล่อย…ฟินน์จะไปเต้น” เจ้าของเสียงหวานลิ้นพันกันเล็กน้อย แถมยังยืนตัวตรงไม่ได้
“บอกให้กลับ” เขาบอกเสียงทุ้มอย่างคนใจเย็น หากแต่ความหงุดหงิดถูกส่งผ่านสายตาอย่างชัดเจน
“แล้วทำไมฟินน์ต้องเชื่อพี่ธนาด้วย” เธอฝึกงานเหนื่อยมาตั้งหล
