เมียบำเรอไร้ใจ

วิธีหาเงิน

"อิงมาดูพ่อเอ็งสิลูกแม่ไม่อยากจะดูแล้ว ถ้าตายได้ก็จะปล่อยให้ตายแล้ว สร้างเรื่องเดือดร้อนแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง สมงสมองไปหมดแล้ว ถึงได้ไปเล่นการพนันจนเสียซะขนาดนั้น" หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้วนางรจเรจก็รีบบอกบุตรสาว ก่อนที่จะปล่อยสามีทันที นั่นเพราะนางไม่พอใจกับสิ่งที่สามีทำเป็นอย่างมาก และถ้าจะให้นางสงบลงทันที นางไม่มีทางสงบลงได้หรอก ด้วยเพราะเรื่องที่สามีทำมันรุนแรงเกินไปยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห

"แม่พ่อขอโทษ พ่อจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว พ่อสาบานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ ให้โอกาสพ่อด้วยเถอะนะ พ่อจะทำทุกอย่าง เพื่อใช้หนี้ให้นาย พ่อจะไม่ให้เรื่องเดือดร้อนมาถึงแม่กับอิงแน่นอน" นายอมรเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาไม่น่าทำให้ทุกอย่างมันเลวร้ายขนาดนี้ ลูกกับภรรยาต้องมาเดือดร้อน เขาไม่รู้เลยว่าภรรยาของเขาจะยอมอภัยให้เขาหรือเปล่า

"ไม่ต้องมาพูดดีหรอก ถ้าหลังจากนี้ก็ทำอีก ฉันหย่ากับแกแน่" นางรจเรจชี้หน้าสามี แต่ยังไม่กลับไปดูสามีแต่อย่างใด นางเดินเข้าบ้านไปทันที ส่วนผู้เป็นสามีก็ได้แต่มองตามหลังของผู้เป็นภรรยาด้วยความเจ็บปวด อิงดาวมองสถานการณ์ตรงหน้าที่ความเจ็บปวดไม่ต่างกัน เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าบิดาของเธอจะทำเรื่องเลวร้ายถึงเพียงนี้

"เจ็บมากมั้ยพ่อ" แม้จะรู้สึกผิดหวังกับบิดา แต่อิงดาวก็ไม่สามารถละทิ้งหน้าที่ลูกได้ ใบหน้าของบิดาที่เต็มไปด้วยเลือด มันทำให้เธอต้องเอ่ยถามท่านออกไป

"เจ็บแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกกับสิ่งที่พ่อทำกับเอ็งแล้วก็แม่เอง" นายอมรก็รู้สึกผิดและไม่รู้จะชดเชยให้สองแม่ลูกยังไง หนี้ก้อนใหญ่ก็ไม่รู้เลยว่าเจ้านายของเขาจะให้ชดใช้แบบไหน ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้มันเป็นบทเรียนที่เขาได้อย่างดี เขาจะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีก การพนันที่ทำให้เขาหมดสิ้นทุกอย่าง แม้กระทั่งหมดสิ้นความน่าเชื่อถือจากลูกและภรรยา

"งั้นเข้าบ้านกันเถอะจ๊ะพ่อ ส่วนเรื่องอื่นค่อยคิดทีหลังนะ" ด้วยเพราะสงสารผู้เป็นบิดาและอยากทำแผลให้กับบิดา เธอก็เลยเลือกที่จะประคองบิดา แล้วก็ชวนท่านเข้าบ้าน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามยังไงบิดาของเธอ ก็ต้องได้รับการดูแลเสียก่อน ก่อนที่เลือดจะไหลไปมากกว่านี้

"ขอบคุณมากนะลูกที่อยู่ข้างๆ พ่อ" นายอมรเอ่ยด้วยความซาบซึ้ง ความละอายใจและความรู้สึกผิดที่มีต่อบุตรสาวมันท่วมท้นเหลือเกิน เขาไม่เคยส่งเสียเงินให้เธอเล่าเรียนเลย มีแต่ผู้เป็นภรรยาแบกรับทุกอย่าง เขาไม่ควรได้รับการดูแลอย่างดีด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้บุตรสาวกลับอยู่ข้างๆ เขา ในเวลาที่เขาไม่เหลืออะไรเลยแม้แต่ศักดิ์ศรีของตนเอง