ในที่สุดก็ถึงวันงานจัดเลี้ยงชมบุปผาของฮองเฮา เหล่าสตรีในจวนต่างตื่นก่อนฟ้าสาง ขึ้นมาอาบน้ำหอมแช่สมุนไพรและประทินโฉมอย่างละเอียดละออหวังว่าวันนี้จะเป็นวันที่ดี
ทว่าวันนี้ไม่ใช่วันหยุดราชสำนัก บุรุษเหล่าขุนนางก็ต่างเข้าวังประชุมขุนนางเฉกเช่นทุกวัน
ตำหนักบูรพา
องค์รัชทายาทปรายตามองหลีเซียวหยวนแววตาเรียบนิ่ง แฝงรอยยิ้มชื่นชมจาง ๆ
“ข้ามิได้ตั้งใจปกปิดในเมื่อเจ้าสืบได้แล้วเช่นนั้นข้าก็เบาใจ”
หลีเซียวหยวนหรี่หลุบตาต่ำลงเอ่ยต่อ “นับว่าตึงมืออยู่พอสมควรพะยะค่ะ คนของพระองค์ไม่ผ่อนปรนให้กระหม่อมแม้แต่น้อย”
“แต่อย่างไรก็พ่ายแพ้ให้กับคนขององค์รักษ์เสื้อแพร”
“ไม่อย่างนั้นก็เสียชื่อแย่ขอรับ”
หลีเซียวหยวนลอบมองรอยยิ้มขององค์รัชทายาทที่ค่อนข้างคลุมเครือ แม้จะบอกว่าสามารถสืบได้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังยาหมอเทวดาเฉียวเฟยคือคนขององค์รัชทายาท ทว่าหมอเฉียวเฟยผู้นั้นยังเป็นปริศนา ลางสังหรณ์ที่เฉียบคมมา
