ทั้งคู่เงียบไปตลอดทางในระหว่างที่กำลังขับรถอยู่ บัวบุาบาก็ไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป
แผนของเธอ คือต้องการให้เขารัก....
แต่แผนของเขา คือต้องการให้เธอเจ็บ....
ดูแล้วเจตนานี้ไม่มีวันมาบรรจบกันโดยง่าย ร่างบางได้แต่ถอนหายใจเฮือกด้วยความกังวล แต่เจตน์กลับไม่ได้สนใจเธอ เขาเอาแต่มองกระจกรถตลอดเวลา
เจตน์รู้สึกได้ถึงความผิดปกติของรถบิ๊กไบค์ที่ขับตามหลังเขามา ตามมาตั้งแต่ออกจากบ้านของผุ้ว่าแล้ว และตอนนี้ก็มาถึงจังหวะทางเปลี่ยวที่สองข้างทางมีแต่สวนยางและสวนปาล์มห่างไกลบ้านของชาวบ้าน แม้จะเป็นถนนใหญ่ก็ตาม
ตอนนี้รถคันนั้นเริ่มเร่งความเร็ว มาประกบรถเอสยูวี นั่นทำให้เจตน์รู้สึกขนท้ายทอยลุกทันที
"หยิบปืนในเกะหน้ารถให้ฉันหน่อย"
ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม บัวบุษบาหันไปมองหน้าเขาด้วยความตกใจ
"อะไรนะคะ"
คนตัวเล็กถามซ้ำ
"ปืน ตรงหน้าที่นั่งเธอ รีบๆ"
บัวบุษบาลนลาน รีบเปิดที่เก็บของห
