"พะ พี่เจตน์"
ทันทีที่เจตน์ย่างเท้าเข้าไปในบ้าน จักรที่กำลังนั่งนัวเนียอยู่กับดาหลาก็ต้องตกใจ ดวงตาเบิกโพรงเหมือนโดนผีหลอก มือหนาผลักหญิงสาวที่แนบอยู่กับอกลงออกก่อนจะลุกขึ้นจ้องมองหน้าทั้งเจตน์และบัวบุษบาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
ซึ่งเปHนจังหวะเดียวกับที่ยุพาเดินยิ้มร่าออกมาจากในห้องนอน แม่เลี้ยงของนายหัวหนุ่มถึงกับหน้าซีดเผือดเมื่อตอนนี้เธอเห็นลูกเลี้ยงที่คิดว่าตายไปแล้วมายืนต่อหน้า
และยุพาเหมือนจะมีสติมากกว่าลูกชาย
"นายหัวเจตน์ นายหัวจริงๆด้วย นายหัวกลับมาแล้ว รู้มั้ยว่าน้ากับจักรเป็นห่วงเราแทบตาย พยายามแจ้งตำรวจตามหาเราแต่กลับไม่พบแม้แต่เงา น้าดีใจจริงๆที่นายหัวเจตน์กลับมาอย่างปลอดภัย"
การแสแสร้งของแม่เลี้ยงทำเอาเจตน์ถึงกับยิ้มเยาะออกมา
"ดีใจที่ผมกลับมา หรือเสียใจที่ผมยังไม่ตายกันแน่ครับ"
คำถามของเจตน์ทำเอาแม่เลี้ยงวัยกลางคนหน้าถอดสีทันที
"นายหัวพูดอะไรอย่างนั้น น้าก็ต้องดีใ
