ตอนที่เลี่ยงรุ่ยกลับมาถึงเรือน หลินเยว่และเสี่ยวถิงก็ทำสบู่ดอกกุ้ยเหมยเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เป็นเช่นใดบ้างเจ้าคะ” นางรีบเดินเข้าไปหาเขาทันที เมื่อเห็นรอยยิ้มของเขานางจึงได้รู้ว่าเขาคงไม่ติดปัญหาเรื่องใด
“อีกสองวัน ท่านอาจารย์จ้าวให้ข้าไปเข้าเรียนได้เลย”
เพราะเรื่องการคำนวณที่เขาเรียนรู้มาจากหลินเยว่ ทำให้อาจารย์จ้าวตื่นตระหนกกับความสามารถของเขาไม่น้อย ทั้งยังขอให้เขาช่วยเขียนตำราออกมาให้อีกด้วย
แต่เลี่ยงรุ่ยก็เอ่ยขอร้องอาจารย์จ้าวไว้ก่อน ว่าเรื่องการคำนวณที่เขานำมามอบให้อาจารย์ จำต้องเก็บเป็นความลับให้เขา แม้อาจารย์จ้าวจะแปลกใจที่เลี่ยงรุ่ยต้องปิดบังความสามารถของตนเอง แต่เขาก็ยินดีที่จะเก็บเป็นความลับให้
“ดียิ่ง แล้วท่านจะต้องพักที่สำนักศึกษาหรือไม่ ข้าจะได้จัดเตรียมของใช้ให้ท่าน”
“ไม่ต้อง ข้าจะไปกลับเอา”
“เช่นนั้นมิเหนื่อยเกินไปรึ” นางขมวดคิ้วถาม เพราะเพียงแค่เดินทางเข้าเมืองไปกลับก็
