“แพรชมพู! อย่าหวังว่าเธอกับมันจะอยู่ที่นี่ เธอไม่คิดถึงคนทางโน้นเลยเหรอ”
“แล้วใครว่าแพรไม่คิดถึงพ่อแม่ของแพรล่ะคะ ก็เป็นเพราะพี่เสือคนเดียวที่ทำให้แพรต้องออกจากที่นั่น พี่เสือยังต้องการอะไรจากตัวแพรอีก”
“แพร...”
พยัคฆ์อยากเอื้อมมือขึ้นไปไกล่เกลี่ยผิวบอบบางของคนที่เขาหยุดหัวใจให้อย่างถนอม จากเสือเพลย์บอยไม่เคยหยุดกับผู้หญิงคนไหน กลับมาตกม้าตายกับอดีตยายเด็กหน้าสิวเข้าเสียแล้ว
เสียงของหมอเตโชเอ่ยอุทานเรียกชื่อเขาดังลั่น
“มึงห้ามแตะต้องน้องแพรเดี๋ยวนี้ เสือ!”
“ไอ้หมอ!” เขาเก็บมือเข้าไว้กับตัว
“กูยังไม่สะสางกับมึงเรื่องที่ช่วยผู้หญิงของกูออกมาจากไร่ของกู คืนนั้นมึงโกหกกู!”
“อย่าเพิ่งตีกัน! นี่มันในโรงแรมของฉัน ถ้าพวกคุณจะมาหาเรื่องชกต่อยกันก็ออกไปทางนอก ยายแพร แกไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”
อติญาเอาตัวเองเข้ามาแทรกกลางช่องว่างของสองหนุ่ม จึงได้โอกาสเห็นหน้าพ่อของลูกแฝดเพื่อนสนิท หล่อนะแ
