บทที่8 เข้าห้องผิดNC20++

1708 คำ

เธอตัวสั่น เพราะสัมผัสฝ่ามือใหญ่กำลังสอดเข้ามาใต้ชายกระโปรงชุดนอนเบาบางสีขาวลายลูกไม้ตั้งแต่ได้ยินเสียงประตูเปิด ตาเรียวสวยพยายามลืมตาตื่น มือเล็กกำลังเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียง อยากรู้ว่าใครแอบย่องเข้าห้องเธอมาตอนดึก แพรชมพูได้รับความอนุเคราะห์จากคุณป้านับดาว แม่ของพยัคฆ์ว่าให้นอนที่นี่ ซึ่งห้องพักรับรองอยู่ติดกับห้องลูกชายตัวเอง แต่ว่าต้องเดินผ่านห้องนี้ไปก่อน หวังว่าเขาคงทำตามคำพูดตัวเองว่าจะไม่แตะต้องตัวลูกสาวป้าเพ็ญศิริ “เอ๊ะ!” มือข้างขวาของเขาจับยึดมือเล็กน้อยไว้แล้วพลิกตัวเธอนอนหงาย ท่ามกลางแสงไฟสลัว เห็นใบหน้าหล่อเหลาไม่ชัดว่าเป็นใคร ทว่ากลิ่นน้ำหอมที่เคยแอบดอมดมอยู่บ่อยๆ เวลาอยู่ใกล้ชิดร่างแกร่งโดยลืมตัว พี่เสือของน้องแพร... เขาเมาแล้วหรือไงถึงเข้าห้องผิด! แพรชมพูจำไม่ผิดแน่ ร่างแกร่งเลื่อนเข้ามาทาบทับ ยึดข้อมือสองข้างของเธอรวบขึ้นเหนือศีรษะเล็กเพื่อป้องกันการดิ้นรน ต่อต้าน ขัดขืนจากเด็นเอนฯ ที่มิ่งส่งมาให้ระบายอารมณ์ความตึงเครียดแน่นเปรี๊ยะคับพองภายใต้กางเกงยีนส์ เธอหลับตา เบี่ยงหน้าหนีทางอื่น เมื่อรับรู้ลมหายใจเร่าร้อนเจือปนด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตรงหน้ากำลังโน้มตัวลงมาเสียดสีคลอเคลียลำคอขาวผ่อง ‘พี่เสือเมามากแล้วนะคะ ปล่อยแพรไปเถอะ’ ปากเธอเหมือนมีก้อนจุกเสียดติดขัด ครั้นจะขอร้องกลับพูดไม่ออก ปากเขากดแนบจูบควานสอดเรียวลิ้นอุ่นชื้นเข้าข้างในโพรงปากเล็ก “อื้อ อ๊า” พยัคฆ์ร้องครางในลำคอพึงพอใจกับเด็กสาวเอนฯ ลองลิ้มรสชาติปากหวานกว่าคู่นอนทั่วไป เขาก็เป็นผู้ชายต้องการเซ็กซ์เหมือนกัน ติดตรงที่ชอบผู้หญิงตัวนุ่ม ตัวหอม ผิวขาวลื่นนุ่ม และผู้หญิงตรงหน้าก็ถูกสเปคเขาหมดจด ร้อนแรงเป็นบ้า! “พะ...พี่” ร้องออกมาคำแอะเดียวก็ถูกเขาฉกลิ้นหวานดูดดุนกวาดชิมความหวานต่ออย่างใจเย็น ค่อยๆ เล้าโลม บดขยี้กลีบเกสรจุดซ่อนเร้น ทั้งที่ข้างในกางเกงแทบปริแตก ‘พี่เสือ’ เธอกลัวว่าถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาเขาจำเรื่องทุกอย่างคืนนี้ไม่ได้ คนที่จะเสียใจคือตัวเอง และเธอก็ไม่ได้หวงบริสุทธิ์ขนาดว่าต้องเก็บรักษามันไว้ใช้ในคืนเข้าหอแต่งงาน เพราะคนเดียวที่อยากลองก็อยู่ตรงหน้านี่แล้ว “เด็กใหม่เหรอ ทำไมไม่พูดอะไร” และเขาไม่สนใจอีก สิ่งเดียวคือต้องการปลดปล่อยความอัดอั้นทรมาน จากเคยจูบดื่มดูมกลับออกแรงคว้านชิม กดมันลงเรื่อยๆ จนเธอต้องผลักอกแกร่งให้ห่าง “แฮ่กๆ พะ พอแล้วค่ะ” เธอพูดมันออกไปแล้ว หวังว่าพยัคฆ์จะไม่รู้ว่าเป็นยายเด็กจุ้นจ้าน แต่เปล่าเลย อารมณ์กระสันกำลังพุ่งทะยานในกายแกร่ง เขาต้องการผู้หญิงตรงหน้าที่จะช่วยความทรมานเขาได้ ไม่สนว่าจะเป็นใคร “ทำเป็นหรือเปล่า แค่จูบก็อ่อนหัด หรือต้องให้ฉันสอน” ปกติพยัคฆ์หลับตาระบายอารมณ์เข้าใส่เด็กเอนฯ มีความสุขร่วมกัน ทั้งคู่ต่างวินวินกันสองฝ่าย ทว่าคืนนี้เขาต้องการสร้างความประทับใจ แพรชมพูเคลิบเคลิ้มรสสัมผัสอ่อนโยน ไม่ได้ดุนดันเสียทีเดียว ข่าวลือว่าพยัคฆ์เป็นเสือล่าเหยื่อผู้หญิงในตอนกลางคืน เธอขอขัดแย้งว่าอาจไม่จริง ข่าวลือก็แค่ข่าวลือ ไม่ลองดูด้วยตัวเอง ถึงจะรู้ว่าเขาร้อนแรงกว่าเสือหลายเท่า “พร้อมนะ” เธอผงกหัวขึ้นมองร่างสูงใหญ่กำลังดันตัวขึ้นจากร่างบอบบางนอนอ่อนระทวย หลงใหลเคลิบเคลิ้มสัมผัสคนที่แอบชอบมาสี่ปี เสื้อผ้าเธอกับเขาหลุดกองลงกับพื้น โดยสาวเจ้าไม่รู้ตัว เพียงเขาปราดหัวเข็มขัดกางเกงก็หลุดออกง่ายดาย ความเป็นชายตื่นตัวแข็งขึ้นปรากฎตรงหน้า เขาข่มกลั้นมันไว้ เพราะรู้ว่าเอาส่วนหัวเข้าไป เด็กเอ็นฯบริสุทธิ์คนนี้อาจเจ็บด้วยขนาดของใหญ่ ซึ่งไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น มือหนาคว้านหากล่องคอนดอมติดตัวกระเป๋ากางเกงยีนส์ พลันจำได้เลือนรางว่ายังเหลือหนึ่งชิ้น พยัคฆ์ชอบเอาใครไปทั่วก็จริง แต่ไม่ลืมป้องกันโรคต่างๆ และการตั้งครรภ์ไม่พร้อม สำคัญมากสำหรับเสือโสด พลางใช้ปากฉีกซองคอนดอมแล้วสวมใส่อย่างชำนาญ มีเซ็กซ์ได้แต่ต้องป้องกันด้วย เขาเล้าโลมเธออย่างใจเย็น จ่อหัวท่อนเอ็นอุ่นร้อนเคลือบด้วยคอนดอนเข้าแยกผ่านด้านในตัวเธอเบาๆ ใบหน้าคมสันเอี้ยวตัวลงมาจูบทุกสัดส่วนของร่างกาย ไม่เว้นกระทั่งหน้าท้องแผ่นราบและเลื่อนตรงเนินกายสาว ทำเหมือนเขารู้จักร่างกายของผู้หญิงดี “อ๊ะ พี่เสือ อ๊า!” สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดกับสิ่งแปลกปลอมพยายามผงกหัวดันเข้ากลีบเนื้อสาว เขาทรมานไม่ต่างกัน ก่อนโหมแรงถาโถมกระหน่ำพายุสวาท ขาเธอสั่นระริก ใจเต้นแรง หวีดร้องออกมาสุขสม นี่น่ะเหรอเซ็กซ์ที่ชายหญิงอยากมีด้วยกัน เธอไม่เข้าใจ! “เปลี่ยนท่า” เขาพูดออกมาแค่นั้นก็พลิกตัวร่างเล็กกำลังสอดประสานเข้าแนบเนื้อด้วยกัน แพรชมพูสติเลือนราง เสียงสั่นหวิว แทบไม่มีหางเสียงตอบสนองเพราะหมดแรงไปกับการกระแทกจากเสือนักล่าเข้าใส่หนักหน่วง เมื่อหาที่ระบายไม่ได้ เล็บเล็กเลื่อนกำจิกผ้าปูที่นอนแน่นระหว่างบั้นท้ายอวบๆ รับจากคนด้านหลังกำลังดุนเข้าอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาโน้มตัวขึ้นมากดแนบแผ่นหลังขาวเนียน รับรู้กระตุกสั่นระรัว ปลดปล่อยมันออกมา แพรชมพูกำลังเอี้ยวตัวอยากหันไปมองใบหน้าคมสันครางสุขสม เขาจะมีสีหน้าแบบไหน แต่แรงกระแทกตีระลอกขึ้น ทำให้เธอหัวสั่นคลอน “อ๊า พี่เสือ มันลึกเกินไป อ๊ะ อ่า...” ใบหน้าคมสันโน้มขึ้น จับปลายมนคางเธอหลับตารับขบเม้มปากหวาน ขณะด้านล่างยังออกแรงกระแทกกระทั้นเข้าใส่ไม่หยุด เรียวลิ้นอุ่นชื้นดูดดึงเข้าหากัน “อื้อ...” ทั้งคู่เต็มไปด้วยชื้นเหงื่อหลังจากโรมรัมพิศวาส ละเรียวปากฉ่ำหวานและเลื่อนมาซุกไซ้ทำรอยแดงบนลำคอขาวผ่อง กายสาวร้อนวูบวาบเหมือนมีผีเสื้อน้อยบินรอบๆ ข้างในตัวเธอ อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่าเสียวแล้วกัน! ยอมรับได้ไม่กระดากปากอายว่าเธอเพิ่งรู้จักคำว่าเซ็กซ์จากคนที่แอบชอบสุดหัวใจ มันให้ความรู้สึกแตกพร่า หลั่งฮอร์โมนสุขสมในตัวเธอ เขาก็ไม่ต่างกัน เขาถอดท่อนเอ็นเนื้อที่กำลังหดตัวลงออกมาจากช่องทางอ่อนนุ่มเปียกชื้นฉ่ำเยิ้มผสมน้ำคาวหวานผสมปนเปกัน ปกติหลังจบเซ็กซ์ พยัคฆ์จ่ายเงินสดหรือเช็คเงินเหมือนซื้อกิน ไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย วินวินกันสองฝ่าย ทว่าวันนี้ใช้เรี่ยวแรงตัวเองหนักหน่วงกว่าทุกวัน เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มยอมเข้าห้องน้ำชำระล้างคราบเหงื่อไคลออกแรงและตากแดดตรวจตราเข้าไร่ ก่อนร่างแกร่งจะออกมาล้มตัวคว้าร่างบอบบางผิวนุ่มลื่น ลูบเบาๆ ชวนให้หายตึงเครียดแล้วเผลอหลับสนิท …… มีเสียงข้อความดังเข้ามารัวๆ ปลุกคนนอนหลับสบายกำลังนอนกอดสาวสวยที่ตักตวงหาความสุขเมื่อคืน มือแข็งแรงกำลังคว้านหาเพื่อจะมากดปิด น่ารำคาญเพราะกลุ่มเพื่อนสามคนคุยกัน “อื้อ โอ๊ย เจ็บจัง” เสียงร้องความเจ็บปวดเบาๆ จากเด็กเอนฯ เมื่อคืนทำให้พยัคฆ์ขมวดคิ้วแปลกใจ คุ้นกับเสียงนั่น ครั้นจะพลิกตัวแผ่นหลังขาวมีรอยแดงจุดช้ำตามตัวด้วยฝีมือคนเมานั้น... “ยัยเด็กจอมจุ้นจ้าน มาทำอะไรที่ห้องฉัน!” พยัคฆ์สลัดศีรษะแรงๆ ตบแก้มเพื่อเรียกสติตัวเอง ชายหนุ่มเมามากขนาดเข้าใจผิดคว้าลูกสาวหัวหน้าคนงานที่เขาไม่ชอบมากินเลยเหรอ เมื่อคืนไม่น่าจะเมามาก “แพรต้องถามพี่เสือมากกว่าว่านี่ใช่ห้องของพี่เสือหรือเปล่า” ท้ายเสียงเธอออกติน้อยใจนิดๆ พอได้ยินดังนั้น เขาหันไปมองรอบห้องทันที คนที่ผิดเต็มๆ คือตัวเอง แพรชมพูพูดเป็นความจริง เมื่อคืนเขาเมาแล้วเข้าห้องผิด ถ้าพวกเพื่อนสนิทรู้คงได้หัวเราะเยาะสมน้ำหน้าแน่ เขาเคยบอกว่าไม่ชอบกินเด็กอ่อนหัดแค่จูบ ยังจูบไม่เป็น ดันหลวมตัวไปกินเสียเอง! “แล้วทำไมเธอถึงไม่บอกฉันตั้งแต่แรก” นึกขึ้นได้อีกเรื่องรีบต้อนถาม “ห้องนี้ไม่ใช่ห้องของเธอ?” ลูกสาวหัวหน้าคนงานไม่มีสิทธิ์เทียบเท่าขึ้นมานอนบนบ้านใหญ่ของเจ้านาย พยัคฆ์ต้องการอยากรู้ว่าเธอประจบประแจงแม่เขาแบบไหนถึงได้ยอมใจอ่อน อนุญาตมาอยู่อีกห้อง แพรชมพูชะงักเล็กน้อย รู้ตัวว่ามีสายตาคมเข้มจากเขาแอบสำรวจเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวผ่อง เนินอกทะลักล้นมาจนเธออายรีบเอาผ้าห่มปกปิด อีกมือเรียวสวยดันใบหน้าเขาไม่ให้มอง “แพรพยายามจะบอกแล้ว แต่พี่เสือไม่ฟัง เมื่อคืนพี่เสือจูบเอา จูบเอา จูบจนปากแพรเปื่อยหมด ทีนี้แพรจะมีสิทธิ์เสียงอธิบายตอนไหนคะ” ใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ชวนร้อนผ่าว เธอยอมรับว่าแอบชอบเขา แต่พอมีอะไรกันก็ไม่นึกเสียดาย ที่เขาทำลงไปเพราะอุบัติเหตุ ผิดเพราะเธอเองที่กล้าบ้าบิ่นยอมตามใจป้านับดาว ดื้อดึงต้องการพักห้องติดข้างกันกับห้องนอนผู้ชายสไตล์คลุมโทนอย่างเขา แล้วเป็นอย่างไรล่ะ เกิดเรื่องเสียตัวให้กับคนใจดำอยู่ได้ เธอผิดคนเดียว พยัคฆ์ไม่ผิดเหรอ! “นี่เธอ!” “ก็พี่เสือทำเองทั้งหมด แพรส่งเสียงร้องอย่างเดียว พี่เสือจะคิดว่าแพรเป็นคนอื่นที่พี่เสือต้องการอยากนอนด้วยเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นแพรคงขอตัว” “....”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more