บทที่7 คนที่หวังดีไม่เคยอยู่ในสายตา

1593 คำ

“พี่ภัทร” มธุรสอ่อนล้าหมดแรง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอหวาดกลัวสุดขีด ทั้งที่พยายามเข้มแข็งแล้ว “น้องรส เป็นยังไงบ้าง ไอ้พวกนั้นมันเป็นใคร ทำไมถึงมาทำร้ายน้องรสได้” โชคดีที่ดนุภัทรเอะใจกลัวว่าจะมีอันตรายเกิดขึ้นกับน้องสาวบุญธรรม เขารีบออกมาจากส่งเพื่อนสนิทก่อนพบว่าเห็นพวกชายฉกรรจ์พุ่งตรงเข้ามาหวังทำร้ายหญิงสาวให้เสียโฉม “รสไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพี่ภัทร ขอบคุณพี่ชายแสนดีคนนี้มาก ถ้าพี่ภัทรไม่เข้ามาช่วย ป่านนี้รสคงถูกพวกมันสาดน้ำกรดใส่หน้ารสแน่นอน” มือเรียวเล็กหยิบกระจกเครื่องสำอางตัวเองมาดูร่องรอยใบหน้าตัวเองว่ามีส่วนไหนเสียหายบ้างหรือเปล่า แต่ดูแล้วยังคงเหมือนเดิม “รสไปมีปัญหาอะไรกับคุณพิสุทธิ์ คู่หมั้นของบูรพาหรือเปล่า” “เอ่อ...รสเหนื่อยมากแล้ว พี่ภัทร เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ รสปวดหัว” ทำทีเป็นมารยาหญิงกลบเกลื่อนความจริงแก่พี่ชายบุญธรรม “น้องรสเป็นอะไรมากหรือเปล่า เดี๋ยวพี่ตามหมอมาให้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม