เมื่อนั่งคุยกันได้อยู่พักใหญ่คุณย่าอรุณีก็ชวนมญขุ์ชัญญาเอาเครื่องเพชรขึ้นไปเก็บในห้องนอนของเธอโดยบอกรหัสตู้เซฟของตนเองด้วย
“คุณย่าคะทำไมต้องบอกรหัสตู้เซฟหนูด้วย”
“ก็เผื่อย่าเป็นอะไรไปหนูจะได้เอาของด้านในออกไปใช้หรือวันไหนต้องการใช้ด่วนแล้วย่าไม่อยู่บ้านหนูก็จะได้เอามันออกมาได้สะดวกไงล่ะลูก”
“คุณย่าคะหนูคุณย่าไว้ใจหนูมากเกินไปแล้ว ไม่กลัวว่าหนูจะเอาของทั้งหมดไปขายเหรอคะ”
“ก็ย่ายกให้หนูแล้วนี่หนูจะเอาไปขายหรือจะเอาไปทำอะไรมันก็เป็นสิทธิ์ของหนูนะ”
“คุณย่าคะแล้วรหัสตู้เซฟพี่ทินรู้ไหมคะ”
“ย่าเคยบอกเขานะแต่ไม่รู้ว่าเขาจะจำได้หรือเปล่า ฝ่ายนั้นน่ะทำงานหนักบางครั้งก็ลืม หนูขอบอกรหัสพี่ทินได้ไหมจะได้ช่วยกันจำ”
“ได้จ้ะถ้ายังไงหนูก็ถามรหัสตู้เซฟในห้องเขาไว้ด้วยนะเผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้เอาของด้านในออกมาใช้”
“คุณย่าขามันคงไม่มีอะไรฉุกเฉินมากมายขนาดนั้นหรอกค่ะหนูไม่อยากรู้อะไรมากไปกว่านี้แล้วยิ่
