ตอนที่ 33 เจ็บปวด NC
มิริน : หนูอยากออกไปจากตรงนี้แล้วจริง ๆ พ่อมารับหนูได้ไหม
มิรินส่งข้อความไปหาพ่อทั้งน้ำตา มันเป็นความรู้สึกอึดอัดจนเหมือนเธอจะหายใจไม่ออก ราวกับมีก้อนอะไรบางอย่างมาติดอยู่ที่ลำคอ เธอไม่อยากอยู่แบบนี้อีกแล้ว ไม่อยากอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลย
เธอไม่รู้ว่าคำพูดของเขานั้นพูดออกมาเพราะโมโหหรือเขาอยากให้ทำแบบนั้นจริง ๆ กันแน่ จนกระทั่งเขาอาบน้ำเสร็จและเข้าห้องไปแล้วเธอก็ไม่กล้าขยับตัวทำตามคำสั่งนั้น
มิรินนอนลืมตาอยู่บนโซฟาเงียบ ๆ จนไม่รู้ว่าเวลามันผ่านไปนานเท่าไรแล้ว พื้นที่ที่เคยนอนอยู่ตรงนี้มันรู้สึกเว้งว้างเหลือเกินทั้งที่ก่อนหน้านี้มันก็ยังเป็นพื้นที่ที่เธอสามารถนอนหลับได้ทั้งคืน
หญิงสาวหลับตาลงเพื่อไล่น้ำตา ที่มันเอ่นองอยู่ก่อนหน้านี้ให้ไหลออกจากตา พยายามข่มตานอน เลิกคิดฟุ้งซ่านแต่เพียงไม่กี่นาทีเธอก็ต้องลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อใครบางคนทิ้งตัวลงมาทาบทับตัวเธ
