50

1406 คำ

“ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย” เธอว่าแล้วเบือนหน้าหนีด้วยความอาย แต่ก็ถูกเขาเชยคางมนกลับมาแล้วจูบกลีบปากอิ่มเบาๆก่อนผละออก สร้างความวาบหวามรัญจวนให้คนที่โหยหาเขามากเช่นกัน “ไม่ต้องพูดแต่ผมรู้ใจคุณว่าต้องการผม เราสองคนเกิดมาเพื่อกันและกัน” พิลาสินีรู้สึกร้อนผ่าวไปหมดยามถูกดวงตาสีสนิมจ้องมอง สายตาเขากวาดมองทั้งตัวและไปหยุดที่หน้าอกคู่สวยของเธอ “คุณสวยมากรู้ไหม ผมอยากครอบครอบ ดื่มกินคุณทั้งเนื้อทั้งตัวทุกเวลา ทุกที่” เขาบอกจากความรู้สึกที่มี “ไทเลอร์คะ แต่ลูกนอนอยู่อีกห้อง ถ้าเกิดว่าลูกตื่น” พิลาสินีรีบยกเรื่องลูกมาอ้าง ก่อนที่จะไม่สามารถหนีกรงเล็บมารได้ “ผมทำไม่นาน ขอยกเดียวก่อนก็ได้” เขาบอกน้ำเสียงนุ่มหวาน นัยน์ตาพราวระยับราวกับมีดาวนับล้านดวงฝังตัวอยู่ พิลาสินีอับอายเหลือจะทนเมื่อคนที่ไม่ยอมฟังเสียงอะไรเลย ท่าทางของเขาเวลานี้กำลังหน้ามืดตามัวจ้องจะจับเธอกินท่าเดียว ต่อให้มีช้างมาฉุดก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม