ไทเลอร์พูดด้วยความรู้สึกลำบากใจ “มาลี แด๊ดเสียใจครับที่จะต้องบอกมาลีว่า ร้านพิซซ่าอิตาเลียนของคุณย่าปิดให้บริการสามวัน เพราะคุณย่าไม่อยู่ที่ไร่ท่านต้องเดินทางไปเป็นกรรมการตัดสินงานประกวดไวน์ที่ต่างรัฐ ระหว่างนี้แด๊ดจะเป็นคนทำอาหารให้มาลีกินเอง”
ไทเลอร์ยิ้มอย่างมั่นใจตรงกันข้ามกับแม่หนูตัวน้อยที่เบิกตาโพลงมองผู้เป็นพ่อแล้วหันไปมองแมวตัวโปรดที่นั่งอยู่ที่พื้นหูของมันกระดิกเล็กน้อยเหมือนคอยฟังอยู่
ขณะที่ไทเลอร์กำลังกวาดตามองในครัวว่าพอมีอะไรหยิบมาให้มาลีกับแมวรองท้องก่อนได้ เด็กหญิงหันไปพูดกับมาเรีย
แม่หนูยกนิ้วชี้ป้อมๆ จรดลงตรงริมฝีปากแล้วพูดกับแมวเบาๆ “เราถูกหลอกแล้วมาเรีย ไม่มีพิซซ่า”
เป็นเวลาเดียวกับที่สายตาของไทเลอร์หันมาเห็นเข้าพอดีคำพูดของสาวน้อยมาลีทำให้ผู้เป็นพ่อหน้าซีดลงถนัด
“โธ่ มาลี แด๊ดไม่ได้โกหกหนู ที่นี่เคยมีทุกอย่างตามที่แด๊ดเคยบอกมาลีไปจริงๆ”
ไทเลอร์พยายามกู้หน้าคืน พย
