บทที่5 นอนเตียงเดียวกัน
1669 คำ
แบรดลีย์พาภรรยากำมะลอแต่งตัวชุดใหม่ลงมายังร้านอาหารภายในโรงแรมชื่อดัง แน่นอนว่าเขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังของประเทศนี้ ย่อมมีพวกบอดี้การ์ดเข้ามาคอยรักษาความปลอดภัยเว้นระยะห่าง ไม่ทำให้อุ่นใจต้องอึดอัด หลังได้รับการดูแลทายาดีจากมือนุ่มๆ ของเขา ชวนทำเอาเธอแอบเคลิ้มชั่วขณะ
“ก่อนจะไปพบคุณปู่ของผมในวันพรุ่งนี้ ผมต้องสอนอุ่นใจเรื่องการมีมารยาทของการรับประทานอาหารบนโต๊ะ ปู่ผมค่อนข้างเคร่งเครียดเรื่องเวลารับประทานอาหารมาก ต้องทำให้ปู่ประทับใจ”
“ค่ะบอส...คุณแบรด”
เห็นสายตาเชิงตำหนิของสามี อุ่นใจรีบแก้ไขคำพูดชื่อเรียกอีกฝ่ายให้ถูกต้อง พยายามไม่ให้คำพูดบอสออกมา อุ่นใจนั่งหลังตัวตรง ทำตามที่สามีบอกทุกอย่าง ท่องเอาไว้ว่ามันคืองานส่วนหนึ่ง การเป็นภรรยาผู้ดีมีมารยาททางสังคมมันช่างยากเสียจริง
แอบสงสัยว่าทำไมเขาต้องเลือกเธอมาเป็นภรรยาปลอม ทั้งที่หญิงสาวไม่มีคุณสมบัติผู้ดีเลยสักครั้ง
“ข้อเท้านั่นหายเจ็บรึยัง”
“ค่ะ ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจ”
“ดีแล้ว ผมไม่อยากให้ลูกน้องของผมต้องมาเจ็บปวด แถมพรุ่งนี้เราต้องไปพบคุณปู่อีก ผมไม่อยากให้แผนตบตาท่านพัง”
“คุณแบรดไม่ต้องกังวลค่ะ อุ่นใจจะทำตามที่เจ้านายเอ่ยสั่งทุกอย่าง”
หัวใจเคยพองโตเพราะคิดว่าเขาห่วงใยเธอจริงเหมือนถูกเข็มเจาะลมห่อเหี่ยวชั่วขณะ ลมหายใจของอุ่นใจขาดห้วง กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอแล้วหลุบตามอง เขาตอกย้ำเธอแค่เจ้านายกับลูกน้อง บอสเป็นคนเฟอร์เฟ็กต์ ไม่อยากให้แผนพังเพราะเธอ เจ็บแปลบที่หัวใจด้านซ้าย
“ไม่ต้องรีบกินก็ได้ กินช้าๆ เดี๋ยวติดคอหรอก”
“อุ่นใจขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
พยายามอดกลั้นน้ำตาห้ามไหลออกมาก็แล้ว ขอบตาร้อนผ่าว อุ่นใจหลุบตามองเก้าอี้ที่นั่งก่อนเอ่ยเสียงกระซิบแผ่วเบาขอตัววิ่งเข้าห้องน้ำหลังร้านอาหาร แม้รู้ดีแก่ใจว่าเขาคือเกย์ ไม่หันมองชอบผู้หญิง ทว่ามันอดใจเสียไม่ได้
ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยถูกยกหยิบนำออกมาใช้เล็กน้อย สำรวจดูหน้าตาแต่งเติมสวยสะอาด ปรับสีหน้ายิ้มหวาน ปลอบตัวเองว่ามันคืองาน ทำเหมือนงานในรีสอร์ทที่เคยทำกับเขามาหลายเดือนนั่นแหละ อดทนอีกสักหนึ่งปีเพื่อเงินค่าจ้างก้อนใหญ่ จากนั้นเธอจะขอลาออกจากการเป็นผู้ช่วยเลขาฯ เขา
พอล้างหน้าล้างตาเสร็จ ร่างเพรียวระหงสูดดมลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง ภรรยานักธุรกิจยิ้มตามมารยาท บังเอิญเห็นสามีกำมะลอของเธออยู่กับผู้ชายหนุ่มหน้าตาดี คนที่ไม่เคยเห็นหน้า ปิดปากแน่นเห็นบอสกับเขาคนนั้นโอบกอดสนิทสนม ก่อนจะโบกมือแยกย้ายกัน
“บอสใช้เราเป็นตัวหมากไม้กันหมามาด้วยเพื่อจะได้นัดคู่ขาหนุ่มของตัวเองมาดินเนอร์ที่นี่เพื่อตบตาคนของคุณปู่ บอสร้ายกาจจริง”
หลักฐานชัดเจนจะไม่ให้อุ่นใจปักใจเชื่อเต็มร้อยได้อย่างไรว่าเขาชอบผู้ชาย แต่แกล้งทำเป็นแอ๊บแมน หลายเดือนทำงานกับเจ้านายหนุ่ม ผู้ช่วยเลขาฯ ไม่เคยเห็นบอสสนใจแขกลูกค้าผู้หญิงสาวสวยสักครั้ง แม้ว่าอีกฝ่ายนั้นจะทอดสะพานให้ก็ตามที
“ที่บอกว่าชอบยัยแพรวานั่นเพราะแกล้งยั่วโมโหคุณฟิลิปเองสินะ ทำไมฉันไม่เอะใจแต่ทีแรกนะยัยอุ่น”
อุ่นใจเดินกลับเข้ามานั่งบนโต๊ะเหมือนเดิม เห็นสีหน้าเต็มเปี่ยมด้วยความสุขของอีกฝ่ายจึงเอ่ยแซว
“เมื่อกี้ใครมาเหรอคะคุณแบรด อุ่นใจเห็นว่าเขาโอบกอดคุณแบรดสนิทสนม หรือว่าคู่ขาหนุ่ม? ร้ายไม่เบา อยากมาดินเนอร์กับเขา ทำไมไม่บอกอุ่นใจดีๆ ล่ะคะ อุ่นใจจะได้หลีกทางให้”
“ยังไม่เลิกเข้าใจผมเรื่องนั้นอีกเหรอ เขาเป็นลูกค้าของผม ที่มาเมื่อกี้ก็แค่ทักทาย เขามีภรรยาและลูกแล้ว”
อุ่นใจหน้าเสียตัวชาวาบ เธอแค่แกล้งหยอกล้อเล่นอีกฝ่าย ทำไมเขาต้องอารมณ์เสียใส่ลูกน้องอย่างเธอด้วย แบรดลีย์หยุดชะงักเมื่อเห็นเมียเด็กหงอยลง
ที่เขาโกรธอีกฝ่ายเพราะอุ่นใจพูดจาเสียๆ หายๆ ใส่แขกลูกค้าลับหลัง ในฐานะเจ้านายพ่วงสามีหนุ่มต้องสั่งสอนความปากดี ปากพล่อย ว่าอย่าพูดจาพร่ำเพื่อถ้าหากยังไม่รู้ความจริง เห็นขอบตาร้อนผ่าวนั่น เพิ่งรู้ตัวว่าเขาพูดจาแรงๆ ใส่ภรรยา โดยไม่นึกถึงจิตใจของอีกฝ่าย
“เอาเป็นว่าเขาเป็นลูกค้าของผม เขาพาภรรยาและลูกมากินข้าวที่นี่ ดันบังเอิญเห็นผม ก็เลยมาทักทาย มันไม่ใช่อย่างที่อุ่นใจคิดมโนไปไกล อิ่มหรือยัง?”
ได้ยินดังนั้น อุ่นใจพยักหน้ารับคำในลำคอตีบตัน โดนสามีหนุ่มเอ่ยดุแกมสั่งสอนมารยาทผู้ดีแบบนั้น เป็นใครที่เจอสถานการณ์กระอักกระอ่วนใจคงกลืนข้าวลงท้องต่อไม่ลง
“เช็คบิลเลยแล้วกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะ อุ่นใจไม่เจ็บข้อเท้าแล้ว”
“อย่าดื้อกับสามีสิ”
อุ่นใจจึงยอมให้สามีทำตามใจตัวเองด้วยการลุกขึ้นมาจงใจโอบเอวร่างเล็กแนบชิดกายแกร่ง อยู่ด้านนอกทำตัวเหมือนสามีภรรยามาดินเนอร์สุดโรแมนติกให้แขกลูกค้าที่นี่เห็น เพราะคนเป็นสามีส่งสายตาดุดันกับผู้ชายหลายคนแอบสนใจภรรยาเขา
เพื่อป้องกันพวกแมลงวันแมลงตอมเกาะแกะภรรยาเขา แบรดลีย์จะไม่ให้อุ่นใจแต่งตัวแบบนี้เลย แต่งตัวแบบเดิมที่ทำงานกับเขานั่นแหละดีแล้ว!
‘อกเกย์หนุ่มอบอุ่นจัง’
…
หลังจบรับประทานอาหารดินเนอร์ช่วงเย็นเกือบสี่ทุ่ม อุ่นใจขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยชุดนอนเสื้อยืดและกางเกงขายาวสีขาวสบายๆ การเป็นภรรยาเกย์หนุ่มก็ไม่แย่ไปซะทีเดียว คิดเสียว่านอนบนเตียงเดียวกันกับเพื่อนสาวคนหนึ่ง
“คุณแบรด อาบน้ำแล้วเหรอคะ”
“ห้องเล็กก็มีห้องน้ำไง กำลังรอคุณภรรยามานอนพร้อมกันเลย”
ขนาดว่าอาบน้ำใส่ชุดนอนลำลองสบายๆ ยังหล่อลากไส้ อย่าส่งรอยยิ้มหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่น รอยยิ้มพิฆาตชัดๆ อุ่นใจรู้สึกร้อนวูบวาบแปลก ทั้งที่แอร์บนห้องเย็นฉ่ำ เหมือนถูกเกย์หนุ่มส่งแววตาจีบ ทว่าคงคิดมากเกินไป
“เอ่อ อุ่นใจนอนคนเดียวจนชิน ไม่เคยนอนกับผู้ชาย แม้ว่าคุณแบรดจะไม่ใช่ชายแท้ แต่มันก็อายอยู่ดีค่ะ”
“นอนเถอะ ผมไม่คิดจะทำอะไรหรอก ถ้าอุ่นใจไม่มายั่วผมก่อน”
ใครยั่วใครก่อนกัน เพราะเธอเห็นบอสแบรดลีย์นอนตะแคงหันหน้ามาทางเธอ ส่งแววตาและรอยยิ้มพิฆาตนั่นจนทำเอาด้านในสั่นหวิว เสมือนเตรียมพร้อมรอเธอเข้ามานอนเดียวกัน นอนเฉยๆ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น
“เข้ามาเร็วๆ สิ ผมไม่ทำอะไรหรอก อุ่นใจบอกเองว่าผมไม่ชอบผู้หญิงพวกอกแบนๆ รูปร่างเล็กๆ ไม่เต็มสัดส่วนนี่น่า ผมเห็นแล้วหมดอารมณ์ด้วยซ้ำ”
คำพูดจากปากอีกฝ่ายพลอยทำเอาอุ่นใจสบายใจ แม้ประโยคหลังบอสปากจัดแอบด่าเธอว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ทุกอย่างก็เลยเล็กตาม ไม่โดนเด่นเตะตาเตะใจพวกผู้ชายแท้ ขนาดเกย์หนุ่มหน้าตาดียังรังเกียจ
“ค่ะคุณแบรด”
แต่แล้วเธอกลับอุทานเสียงดังลั่นด้วยความตกใจ เพียงนำพาร่างเพรียวระหงเล็กทว่าด้านในเต็มสัดส่วนโดยเฉพาะหน้าอกทรงสวยใหญ่โตที่ถูกแบรดลีย์สบประมาทว่าของของเธอเล็ก กลับถูกเขาฉุดดึงข้อมือเข้ามานอนกอด แอบสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ เข้าปอด
“คุณแบรด ไหนว่านอนเฉยๆ กอดอุ่นใจทำไม”
“ผมเป็นคนติดตุ๊กตามาก ถ้าวันนั้นไม่ได้นอนกอด นอนไม่หลับ ผมไม่ทำอะไรอุ่นใจเหรอ”
“แต่ว่ากอดแบบนี้ อุ่นใจอึดอัด”
แบรดลีย์ตัดใจคลายอ้อมกอดจากคนตัวนุ่มออกเล็กน้อย อุ่นใจพยายามระงับหัวใจด้านในเต้นสั่นรัว หันหลังนอนตะแคงให้สามีกำมะลอ ก่อนเขาเลือกปิดไฟห้องมืดสนิท แล้วเคลื่อนร่างแกร่งเข้ามาวาดแขนเข้ามานอนกอดเมียเด็กทางด้านหลัง
จะนอนเฉยๆ อุ่นใจไม่ว่าเพราะคิดว่าเขาคือเกย์ ทว่าเกย์ยังไง จากมือหนาเคยวางหน้าท้องแบนราบเลื่อนเข้ามาจับบริเวณหน้าอกทรงสวยใหญ่โตกว่าที่เคยพูดไว้ว่าของเธอเล็ก แต่จับจริงก็รู้ว่าไม่ได้เล็ก
“คุณแบรดจับหน้าอกอุ่นใจทำไม คิดอะไรลามกอยู่หรือเปล่า?” พยายามแกะข้อมือหนาออกจากหน้าอกอวบอิ่มแต่เขากลับรัดแน่นจนเธอนิ่วหน้าเจ็บเล็กน้อย
“เปล่า แค่...” แบรดลีย์หน้าเหวอ พยายามคิดหาคำพูดแก้ต่าง หรือเธอกำลังจับผิดสังเกตว่าเขาไม่ใช่เกย์
“อ้อ อุ่นใจรู้แล้ว คุณแบรดคงอยากมีหน้าอกแบบนี้เหมือนของอุ่นใจใช่ไหมคะ สมัยนี้พวกชายไม่แท้เขาก็ไปศัลยกรรมแปลงเพศเยอะแยะไป คุณคงอยากวัดขนาดหน้าอกของผู้หญิงว่าขนาดเท่าไหร่ วัดแล้ว คุณแบรดก็เอามือออกไปสิค่ะ”
“ขอโทษแล้วกัน”
แบรดลีย์ถอนหายใจทิ้งกลัวว่าจะถูกอีกฝ่ายจับได้ อุ่นใจยังคงเข้าใจเขาผิดเรื่องเป็นเกย์ ปล่อยให้เข้าใจแบบนั้นไปก่อน แล้วค่อยหาโอกาสเหมาะสมบอกความจริงว่าเขาเป็นผู้ชาย ชอบผู้หญิงปกตินี่แหละ
‘ทำไมกูต้องทรมานตัวเองด้วยวะ มีเมียเด็ก เมียนอนอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ กูกลับทำอะไรไม่ได้ ไม่ได้ร่วมเข้าห้องหอกับเมียสักที ทั้งที่กูกับอุ่นใจแต่งงานแล้ว’
- ผู้เขียน
