บทที่ 6 เหมือน..แต่ไม่เหมือน NC
“อึก! เจ็บ..พอก่อน”
“อย่าดิ้น!” ซีฮันมองด้วยสายตาดุดัน ใช้มือล็อกเอวบางไว้ก่อนขยับโยกเต็มแรง ไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นเช่นไร แค่อยากปลดปล่อย อยากระบายอารมณ์ดิบใส่ผู้หญิงที่เคยพรากสิ่งล้ำค่าไปจากเขา
พาฝันได้แต่หลับตากอดร่างสูงใหญ่ไว้แน่น ไม่คิดว่าเขาจะทำดุเดือดเช่นนี้ ถึงเป็นเซ็กซ์กับคนที่เธอรัก แต่มันไม่ได้สวยงามอย่างที่คาดหวัง ความแสบความตึงส่งผลให้เธอสะอื้นไห้ ร่างเกร็งทรมานไร้ความสุขอย่างที่ควรจะเป็น
“อย่าร้องสิคะเด็กดี..อดทนนะ อีกหน่อยเธอจะชอบ”
ถึงไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเจ็บหรือรู้สึกอย่างไร แต่โดยนิสัยที่ชอบแบบสมยอม ซีฮันก็อดปลอบไม่ได้ เขาหยุดแล้วแช่ตัวนิ่งดันเธอห่างตัว ก้มลงสบตาก่อนมอบจูบอ่อนหวาน
ด้วยความอ่อนโยนพาฝันจึงคล้อยตาม ร่างกายเริ่มปรับตัวรับขนาดของเขา ในที่สุดก็ให้ความร่วมมือ โดยการอ้าขารับแรงกระแทกกระทั้นอย่างเต็มใจ ซีฮันถอนจูบแล้วแนบหน้าผากกับเธ
