รวินท์นิภาพูดอย่างเป็นกันเอง แม้คุณยายจะไม่ชอบเรื่องที่เธอขออนุญาตมาเรียนทำขนมกับพิชชาอร แต่คุณแม่และคุณพ่อสนับสนุน เพราะให้เหตุผลว่ายายกับหลานยังไงก็เป็นคนละคนกัน อย่าเอาเรื่องของคนตายมาทำลายคนที่ยังเป็นอยู่ มีผู้สนับสนุนถึงสองคนเธอจะพลาดได้อย่างไรกัน อีกอย่างฝีมือของพิชชาอรนั้นอร่อยแบบที่ไม่เคยกินที่ไหนมาก่อนด้วย
“นั่นคุณพราวกำลังปั้นแป้งเหรอคะ”
“อ้อ อันนี้พราวเตรียมไว้ค่ะ คุณบัวจะเริ่มเรียนเลยไหมคะ”
คนถูกถามพยักหน้ารัวๆ พร้อมกับวางสมาร์ทโฟนเปิดหน้าโน้ตบันทึกเอาไว้กันลืม เธอไม่ใช่นักเรียนหัวไวนัก กลัวคนสอนจะรำคาญเสียก่อน
“เริ่มเลยค่ะ”
รวินท์นิภาไปล้างมือแล้วมายืนเคียงข้างกับพิชชาอร ตั้งใจฟังและจดทุกอย่างที่หญิงสาวบอกรายละเอียด เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะ จันทร์มองตามสายตาเย็นชาของคนเป็นเจ้านายที่มายืนดูพวกเขาทั้งสอง
“ตอนเย็นจัดโต๊ะเพิ่มอีกหนึ่งที่ด้วยนะ”
“ใครจะมาเหรอคะคุณหญิง”
