“ไม่คุยเรื่องนี้แล้วค่ะ คุณจิณณ์ซื้อที่ตรงนั้นจะปลูกอะไรอีกคะ”
“ว่าจะทำรีสอร์ทน่ะ ทำเอาไว้ให้ลูกได้บริหาร” เขาชอบงานโรงแรมหลายปีมานี้ชายหนุ่มไม่ได้พูดถึงธุรกิจเคยจับมาตั้งแต่ยังหนุ่มแน่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่คิดถึง หญิงสาวแอบเห็นเขาวาดแปลนออกแบบรีสอร์ทมาสักพักหนึ่งแล้วแต่เธอไม่ได้ถาม พิชชาอรพยักหน้ายอมรับโดยไม่ตั้งคำถาม
“อะไรที่คุณจิณณ์ทำแล้วมีความสุขพราวเป็นกำลังใจให้นะคะ” เขาโอบกอดฝังปลายจมูกลงที่ซอกคอขาวสะอาดจนหญิงสาวหัวเราะชอบใจ
“ไม่เอาค่ะคุณจิณณ์ พราวจักกะจี้”
“เดี๋ยวนี้เธอกลายเป็นคนเส้นเสียจักกะจี้กับฉันแล้วเหรอ”
“ไม่เอาค่ะไม่เล่นแล้วเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าอายเขาตาย” พูดไปก็เปล่าประโยชน์เพราะสามีของเธอชอบโอบ ชอบกอด ชอบหอมโชว์คนงานอยู่บ่อยๆ อายเสียที่ไหนมีแต่เธอนี่แหละที่ต้องรีบเดินหนีก็สามีเล่นยืนส่งยิ้มราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“แล้วนี่น้องพุฒิไปไหนเหรอคะ”
“อยู่ในแปลงมะม่วงกั
