ตอนที่ 26 รุก
+++แทน+++
ผมยืนเก้ๆ กังๆ มองดูไอ้พี่โฬมกางเต้นท์ขนาดใหญ่อยู่สักพัก เออรู้แล้วว่ามันเก่งไปซะทุกอย่าง เพราะไอ้พี่โฬมใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย
เนื่องจากวันนี้ไม่ใช่วันหยุดคนที่มาเที่ยวเลยน้อย และยิ่งมากางเต๊นท์นอนลำบากโคตร ๆ แบบนี้คงยิ่งไม่มีใครอยากขึ้นมา เพราะถ้าเป็นเวลาปกติ ผมคนหนึ่งที่ไม่ถ่อสังขารขับรถขึ้นเขามาหลายชั่วโมงเพื่อมาทรมานตัวเองแบบนี้แน่ ๆ
ผมยืนหมุนรอบตัว เพื่อสำรวจว่ามีผู้ร่วมอุดมการณ์ความบ้านี้กี่คน หมุนซ้ายหมุนขวานับ ๆ ดูก็มีอยู่หก เจ็ดคนนะ เออมีคนบ้าเหมือนกันวุ้ย
“น้องแทน” ไอ้พี่โฬมสะกิดผมพร้อมกับชี้มือให้ผมหันไปดูอะไรบางอย่าง
ภาพพระอาทิตย์สีส้มสดกำลังคล้อยตัวลงต่ำลงมาเรื่อย ๆ ตัดกับทิวเขาสีเขียวเข้ม ๆ ที่ซ้อน ๆ เรียงกันเหมือนเกลียวคลื่นทำให้ผมลืมทุกอย่าง
ท้องฟ้าเบื้องหน้ากำลังเปลี่ยนเป็นสีส้มๆ ตัดขอบสีน้ำเงินแซมด้วยริ้วสีม่วงๆ คราม ๆ พระอาทิต
