ตอนที่ 27 หึง
+++แทน+++
ผมและไอ้พี่โฬมกลับมาที่งานประจำปีจังหวัดในช่วงสาย ๆ ของอีกวัน จริง ๆ ก็เห็นใจไอ้พี่โฬมอยู่หรอก เพราะเมื่อวานอุตส่าห์ทิ้งงานพาผมไปเที่ยวสงบสติอารมณ์
วันนี้พอตื่นเช้ามาผมก็ไม่กล้างอแงใส่มัน ตอนแรกไอ้พี่โฬมจะกลับไปส่งผมที่ฟาร์ม แต่ผมเองก็ไม่อยากทำตัวเรื่องมากให้ไอ้พี่โฬมขับรถวนกลับไปกลับมา ผมเลยบอกมันว่าจะไปเดินเล่นอยู่ในงาน รอเวลาเสร็จงานค่อยกลับพร้อมกันกับคนอื่น ๆ
ผมแวะไปเดิน ๆ ดูบูธของไอ้พี่ชากับไอ้พี่ธีร์ คนยังเยอะอยู่เหมือนเดิม ไอ้เจ็ดลูกกรอกก็วุ่น ๆ กัน ผมเลยเตร็ดเตร่ออกมาเดินคนเดียว
“ไงครับคุณแทน” เสียงทุ้ม ๆ ของใครคนหนึ่งดึงผมให้ต้องเอี้ยวตัวหันกลับไปมอง
สารวัตรธเนศ นายตำรวจที่เข้ามาช่วยผมเมื่อวานนี้ หน้าหล่อ ๆ แบบนี้จำได้ไม่ยาก นายตำรวจหนุ่มในชุดเครื่องแบบเต็มยศ อวดหุ่นกำยำสมส่วน เดินโปรยยิ้มมาทางผม
“ครับ สารวัตร” ผมยิ้มตอบแบบรักษามารยาท
“วันนี้มาเดิน
