ตอนที่ 30 คาถาผัวหลง +++แทน+++ ผมนอนเป็นผักอยู่บนเตียงนอนภายในห้องของไอ้พี่โฬม อยู่หลายวันกว่าไข้จะหาย กว่าอาการปวดระบมจะหาย และกว่าผมจะเดินได้เป็นปกติ ผมไม่ต้องเดาให้เสียสมองก็พอจะรู้ว่าตอนนี้ทุกคนรู้เรื่องระหว่างผมกับไอ้พี่โฬมแล้ว “คุณแทนครับ” ไอ้ขุนเดินมากระแซะนั่งข้าง ๆ ผมที่ศาลาท่าน้ำในช่วงเย็นก่อนอาหารค่ำ ระหว่างรอมื้อค่ำมาส่ง “อะไรของมึงท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ มึงเป็นส้นตีนอะไร” ผมหันไปมองไอ้ขุนเพราะมันมีท่าทีไม่น่าไว้ใจ “ผมมีของดี จะเอามาให้คุณแทนครับ” ไอ้ขุนยิ้มเจ้าเล่ห์ทำท่าล่อกแล่กพิกล “อะไรของมึง” ผมมองมันด้วยสายตาไม่วางใจ “นี่ครับคุณแทน ตะกรุดผัวหลง” ไอ้ขุนชูสายเชือกเก่าๆ ที่ผูกร้อยอะไรเหมือนเหล็ก ๆ ห้อย ๆ มาตรงหน้าผม “ห้ะ มึงว่าอะไรนะ” ผมถามย้ำมันอีกที ก็พอดีกับไอ้เต้ยที่มันเดินตรงมาทางผมพอดี “ไอ้เต้ยมึงมานี่สิ มาคุยกับไอ้ขุนที ไอ้เหี้ยนี่พูดอะไรจนกูงงไปหมดแล้ว” ผมกวักมือเ