ตอนที่ 29 สะบักสะบอม

4667 คำ

ตอนที่ 29 สะบักสะบอม +++แทน+++ กูตายหรือยังวะ ที่กูกำลังรู้สึกนี่กูฝันอยู่หรือเปล่า เวลาคนเราตายแล้วมันจะยังรู้สึกเจ็บอยู่อีกมั้ยวะ ผมรู้สึกปวดไปหมดทั้งตัว ความรู้สึกเหมือนถูกรถสิบล้อชน แล้วแม่งลากกูไปตามถนนอีกสิบกิโล ผมขยับเปลือกตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก แขนขาแทบไม่มีเรี่ยวแรง ยิ่งท่อนล่างไม่ต้องพูดถึง มันร้าวระบมไปหมด แค่จะขยับลุกขึ้นนั่งผมก็แทบน้ำตาไหล “โอ๊ย”ผมร้องออกมา เมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่ช่องทางประตูหลัง “คุณแทนเป็นยังไงบ้างครับ” ไอ้เต้ยทรุดตัวลงมานั่งข้างๆ ผม สีหน้ามันดูเป็นห่วงผมมาก แล้วมันเข้ามาได้ยังไงวะ “มึงมาได้ไงเนี่ย” ผมถามมันทันที สายตาของผมมองกวาดไปทั่วห้อง เพื่อมองหาไอ้พี่โฬม ไอ้คนที่ทำให้ผมมีสภาพเหมือนคนโดยสิบล้อทับอยู่ตอนนี้ แต่มองไปจนทั่วห้องก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของไอ้ฝรั่งนั่นเลย นี่มึงฟันกูแล้วทิ้งเหรอเนี่ยไอ้พี่โฬม ผมกัดริมฝีปากตัวเองแน่น อยู่ๆ ความรู้สึกน้อยใจก็แล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม