กวินภพรีบขับรถออกไปผับที่กรต์สินีบอกว่ากำลังเมากลับไม่ได้ และให้ไปรับกลับ เมื่อมาถึงเขาเห็นสภาพที่เมาแทบไม่รู้สึกตัวของกรต์สินีแล้วก็ต้องส่ายหน้า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กรต์สินีเป็นอย่างนี้ ทุกครั้งที่เขาไม่โทรหาหรือกำลังยุ่งจนไม่ได้ติดต่อ เธอมักจะทำแบบนี้เสมอ และชอบพูดว่ากระทั่งเขาก็ไม่สนใจเธอ เธอไม่มีใครแล้วนะ
มือของเขาตบไปที่แก้มของกรต์สินีเบา ๆ เพื่อเรียกสติให้กลับมา จะมานอนในร้านเหล้าที่แต่งตัวไม่มิดชิดแบบนี้เดี๋ยวก็โดนหิ้วไปพอดี
“กิ่งมานอนนี่ได้ยังไง แล้วลูกอยู่กับใคร” เขาเรียกเธอเบา ๆ เพื่อให้เธอลุกขึ้น แต่ทว่าเธอกลับโผมากอดเขาไว้แทน
“กวิน...กวินกลับมาหากิ่งแล้ว กิ่งเหลือกวินคนเดียวแล้ว ฮึก...อย่าทิ้งกิ่งนะ” กรต์สินีใช้ความเมาเพื่อใกล้ชิดกวินเช่นเดิม แต่ทว่าครั้งนี้กวินดูเหมือนไม่อยากให้เธอถึงเนื้อถึงตัว
“ปล่อยกิ่ง เมาแล้วกลับบ้าน” กวินพยายามจับตัวกรต์สินีให้ยืนขึ้นและผละใบหน้า
