“ไม่ต้องขอโทษหรอก เพราะเธอก็พูดเรื่องจริงนี่” ปริญพูดขึ้นพร้อมกับยกแก้วไวน์ดื่มรวดเดียวหมด
“จะดื่มอะไรขนาดนั้น กินข้าวก่อนไหม เดี๋ยวก็เมาอีกหรอก” รีบห้ามทันที ด้วยความรู้สึกผิดที่พูดจาสะกิดแผลใจของปริญเข้าให้
“ทำไม…กลัวว่าฉันเมาแล้วจะเป็นเหมือนคืนนั้นหรือไง” พูดพร้อมกับมองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
เขาตั้งใจที่จะจีบพีรดาอย่างจริงจัง แต่ก็รู้ดีว่าการจะเข้าหาแม่ตัวดีนั้นก็ต้องค่อยๆ ทำอย่างแนบเนียน ไม่เช่นนั้น เธออาจจะวิ่งหนีเขาไปอีกก็ได้
“เปล่า ฉันแค่เหนื่อยที่จะดูแล อีกอย่าง เรื่องแบบคืนนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก” พีรดาพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ แม้ใจจริงจะรู้สึกหวาดหวั่นกับคำพูดของชายหนุ่ม การได้สบตาคนตัวสูงเมื่อครู่ มันสร้างความรู้สึกวาบหวิวให้กับหัวใจไม่น้อย
“ล้อเล่นน่า ฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นตอนที่ตัวเองเมาอีกหรอก...”
เขาพูดพลางจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโต เพื่อให้เธอเข้าใจสิ่งที่ก
