เช้าวันต่อมา พีรดาตื่นมาด้วยความมึนงงและหนักที่ศีรษะเบาๆ เมื่อคืนนี้พอจะจำได้ว่าให้ปริญมาส่งที่ห้องพัก ก่อนที่จะวูบนอนหลับไป และตื่นขึ้นมาอีกทีตอนเช้า หญิงสาวรีบสำรวจร่างกายของตนเองทันทีก็พบว่าเสื้อผ้า หน้า ผม ยังอยู่ดีเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา นั่นแปลว่าปริญก็เป็นสุภาพบุรุษมากพอ และไม่ล่วงเกินในตอนที่เธอไม่มีสติ
คนตัวเล็กเผลอยิ้มออกมาเบาๆ กับความคิดนั้น ดูเหมือนว่าปริญคนที่เธอรู้จักดีจะกลับมาในชีวิตตนเองแล้ว ไม่ใช่ผู้ชายที่เดินจากไปเมื่อหลายปีก่อนอย่างไม่มีเหตุผลคนนั้น และแน่นอนว่า เธอชื่นชอบนิสัยที่อบอุ่น ดูเอาใจใส่ของเขาเมื่อสมัยก่อนจนถึงขนาดแอบรู้สึกเกิน ‘เพื่อนสนิท’ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
‘ถ้าเป็นหมอนั่นคนเดิม ป่านนี้คงส่งข้อความมาตามยิกๆ ละมั้ง’
คิดเท่านั้น ใบหน้าสวยก็หันรีหันขวางมองหาโทรศัพท์ของตน แล้วเอื้อมไปหยิบมันขึ้นมาดู และสิ่งที่กำลังคิดก็เป็นจริง เพราะปริญส่งข้อความมาหาเธอแต่เ
