ลมหายใจเริ่มขาดห้วง พร้อมเสียงเล็ดลอดจากลำคอระหง มือน้อยพยายามแกะมือแกร่งบีบรัดต้นคอนาง
“เล่ออี้ ปล่อยนะ” นางดิ้นขลุกขลัก พยายามแกะมือชินหวางอ๋องออกจากลำคอของตน
“ตอบมา!” เขาขึ้นเสียงจนกลายเป็นแทบตวาดนาง
“ท่านไม่มีสิทธิ์ทำกับข้าเช่นนี้” นางกล่าวด้วยเสียงติดขัดเมื่อลำคอเรียวระหงถูกบีบรัดจนเป็นรอยมือ
“จะตอบหรือจะตาย” เขาบีบแรงขึ้น
มือนางเลิกความคิดจะแกะมือเขาออก นิ้วขาวเรียวยาวกลับปรากฎกรงเล็บสีแดงฉานตามลักษณะของผู้สำเร็จเคล็ดวิชาจันทราโลหิต
เพียงพริบตากรงเล็บนั้นก็บีบขย้ำอยู่บนลำคอท่านอ๋องเช่นกัน รอยบีบผสานพลังจากร่างนางทำให้คำคอเขาเป็นรอยอย่างที่เขาทำกับนางเมื่อครู่ มิหนำซ้ำบนลำคอท่านอ๋องกลับปรากฏรอยกรีดจนเลือดสีแดงเข้มไหลซึมออกมาอาบมือเรียวของนาง
“จะ เจ้า...จะ ทำอะไรขะ ข้า” ท่านอ๋องกล่าวเสียงตะกุกตะกักเมื่อเริ่มหายใจไม่ออก
มือของเล่ออี้เริ่มคลายออกจากลำคอนาง เมื่อเขากำลังจะขาดอาก
