ตอนที่ 31 จำได้หรือไม่
“พี่เทพครับ” เจ้าของดวงหน้าเศร้ายกมือขึ้นมากำสร้อยพระไว้อย่างหลวมๆ
“ว่ายังไง ทองไม่นอนต่อเหรอ”
“เมื่อกี้ทองละเมอว่าอะไรเหรอครับ”
“ทองละเมอลุกขึ้นมาสวดมนต์น่ะ แต่เป็นบทสวดมนต์ที่พี่ไม่เคยได้ยิน” พรเทพขยับหมอนใบใหญ่ไปวางพิงไว้กับหัวนอน จากนั้นขยับวางแผ่นหลังพิงทับลงไป คล้องท่อนแขนเกี่ยวเอวคอดบางให้เลื่อนมานั่งซบลงตรงไหล่ตัวเอง เนื้อทองช้อนสายตามองหน้าอาจารย์พิเศษเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ทิ้งน้ำหนักพักกายไปกับไหล่อุ่น
“ทองรู้สึกไม่ดีเลย”
“ทำไมล่ะ ทำไมทองถึงรู้สึกไม่ดี ถ้าหากเป็นเรื่องของคณิณ ทองไม่ต้องเป็นห่วงคณิณหรือกลัวว่าคณิณเขาจะโกรธทองหรอกนะ คณิณเขาไม่โกรธเนื้อทองหรอก”
“ไม่ใช่เรื่องพี่คณิณหรอกครับ"
“ถ้าอย่างนั้นเรื่องอะไรล่ะ”
“คือ...พี่เทพเชื่อเรื่องชาตินี้ ชาติหน้าหรือว่าชาติที่ผ่านมามั้ยครับ” เนื้อทองดึงเบี้ยแก้ยกขึ้นสูงให้อยู่ในระดับสายตา พรางคิดย้อนไปถึงคำส
