เป็นไปตามคาด สักพักสาวสวยที่เต้นยั่วก็เดินเข้ามาหาพร้อมถือแก้วชนกับฉลาม
"ชื่อแพรวนะคะ" สาวสวยแนะนำตัว
"ฉลามนะครับ"
"ชื่อเท่จัง แพรวขอนั่งด้วยได้ไหม"
"สำหรับคนสวยนั่งฟรีอยู่แล้วครับ"
สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แน่นอนว่าคืนนี้เธอคงเป็นเหยื่อที่ฉลามเล็งเอาไว้ ทั้งคู่นั่งแนบชิดพูดคุยกันอย่างถึงใจ
หมับ!
"แพรว! ไอ้เหี้ยนี่ใคร" ชายตัวสูงกระชากแขนของสาวสวยลุกขึ้นยืน "มาอยู่กับมันได้ไง"
"พี่เข้มใจเย็นก่อนนะคะ"
"ใจเย็นบ้าบออะไร หรือว่ามันเป็นชู้มึง?"
"มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ!"
ดูก็รู้ว่าคงจะเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แต่ฉลามกับยิ้มเยาะลุกขึ้นยืนอย่างไม่เกรงกลัวใคร สองมือล้วงกระเป๋าสายตาเย้ยหยันอีกฝ่าย
"แพรวเลือกกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นที่อยากได้มาแล้วเลิกกับไอ้กระจอกนี่ซะ!" ฉลามกระตุกยิ้ม "ของที่ใช้ดูก็รู้ว่าเป็นพวกคนจน ถ้าเลือกคบกับคนรวยอย่างพี่..ถึงจะจุกจนเพลียแต่ได้เงินใช้ ได้ของราคาแพงไว้อวดใครๆ"
"นี่มึงกล้าจีบเมียกูต่อหน้ากูเลยเหรอ!" ชายหนุ่มแฟนของสาวสวยเริ่มโมโห
"เออ ก็เมียมึงสวยกูอยากได้"
"ไอ้สัดดดด!!"
หมับ!
หมัดแกร่งชายหนุ่มกำลังจะต่อยเข้าหน้าของฉลาม แต่มือของใครบางคนจับคว้าเอาไว้ ปรากฏว่าเป็นเจ้าของร้านหน้าตาดีร่างสูงใหญ่
"อยากจะมีเรื่องกันก็ไปที่อื่น แต่ถ้ามามีเรื่องในร้านกูไม่ขอรับประกันความปลอดภัย ส่วนไอ้สัดนี่..น้องกูครับ ถึงแม้หน้าตาดีแต่สันดานเหี้ยไปหน่อย ไม่หน่อยละกูว่า!"
"อ้าวเฮียยย" ฉลามขมวดคิ้ว
"มาบาร์กูทุกครั้งเรียกส้นตีนทุกครั้ง"
"ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย ก็แค่เสนอทางเลือกให้ผู้หญิง ของแบบนี้ใครดีใครได้"
"แต่มึงจะได้ทุกคนเลยหรือไง!"
กระทิง เจ้าของบาร์ หรือที่ฉลามนับถือเป็นพี่ เรียกว่า เฮียกระทิง รูปร่างสูงใหญ่ท่าทางดุดันเกรี้ยวกราด บารมีความยิ่งใหญ่ข่มลูกค้า ชายหนุ่มรีบคว้าแขนแฟนสาวลากออกไปนอกร้านเพราะไม่อยากมีปัญหา
ทุกอย่างกลับเข้าสู่สภาวะปกติ
"แพรวเลิกกับมันแล้วนะคะ" สาวสวยเดินกลับเข้ามา พร้อมกับนั่งที่เดิมข้างฉลาม
"อยากได้กระเป๋าแบรนด์เนมเหรอครับ"
"นอกจากอยากได้กระเป๋าแบรนด์เนม ก็อยากได้พี่ฉลามด้วย คืนนี้แพรวค้างด้วยนะคะ"
"ทำไมจะไม่ได้ครับ เตียงพี่เด้าดี เฮ้ยยย! เด้งดีสุดๆ รับประกันความมัน"
แน่นอนว่าครั้งนี้ฉลามก็เป็นฝ่ายชนะอีกตามเคย เขามีทุกอย่างที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ต้องการ ไม่ว่าจะเป็นฐานะความร่ำรวย ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพเจ้าปั้น อีกทั้งความเจ้าเล่ห์เหลือล้น
วันอังคาร
สาวน้อยได้รับงานมาเสิร์ฟอาหารในโรงแรม ช่วงที่มีทัวร์จากต่างประเทศเข้ามาพัก เรียกว่าแทบจะเดินขาลากเพราะต้องวิ่งไปมา กว่าจะเสร็จงานรับซองค่าจ้างก็เกือบค่ำ
ซ่าาาา
จะวิ่งไปยังป้ายโดยสาร ฝนก็เทกระจาดลงมาจากฟากฟ้า เมฆมืดครึ้มเกาะกลุ่มกันเป็นก้อนน่ากลัว เสียงฟ้าร้องคำรามดังเป็นระยะ ตอนนี้อังศุมาลินรีบวิ่งเพื่อให้ถึงปลายทาง
โซ้ม~
'ว้ายยยย!'
แต่โชคชะตาดูเหมือนจะไม่เข้าข้าง รถเก๋งคันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วสูง สาดน้ำที่ขังหลุมบ่อถนนเข้าใส่ ร่างกายในชุดกระโปรงยาวเสื้อกล้ามเปียกโชกอย่างกับลูกหมาตกน้ำ
หมับ
ทันใดก็มีเสื้อปกคลุมจากด้านหลัง แล้วจับไหล่สองข้างของตัวเล็ก ลากเข้าไปยังร้านที่ปิดอยู่ อย่างน้อยก็มีกันสาดบดบังฝน
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ" เสียงนุ่มถามด้วยความใส่ใจ "ไม่รู้คนขับตาบอดหรือเปล่า เห็นว่ามีคนวิ่งอยู่ก็ยังขับรถเร็วสาดน้ำเข้าใส่"
"เขาคงมองไม่เห็นมั้งคะ อีกอย่างฟ้าเริ่มมืดครึ้มขนาดนี้ ก็คงกลัวพายุ"
"แต่ตัวเองนั่งอยู่ในรถเก๋ง ควรเห็นใจคนอื่นที่อยู่รอบข้างบ้าง ดูสิทำผู้หญิงตัวเล็กเปียกหมด"
"ขอบคุณนะคะพี่.."
"พี่ชื่อ ซัน นะ รู้ได้ยังไงว่าพี่อายุมากกว่า? หรือว่าหน้าของพี่มันบ่งบอก"
ชายหนุ่มจ้องมองพร้อมกับพูดหยอกล้อ สาวน้อยรีบแก้ตัว "ไม่ใช่นะคะ! หน้าพี่ดูเด็กมาก แต่หนูไม่รู้จะเรียกสรรพนามอะไรเฉยๆ"
"พี่ล้อเล่นครับ" เขายิ้มหล่อ
"ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ"
"ให้พี่ไปส่งกลับบ้านไหม รถพี่จอดอยู่ไม่ไกล"
"เดี๋ยวก็ถึงป้ายโดยสารแล้วค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูนั่งรถเมล์กลับเองได้"
"งั้นรอฝนหยุดตกค่อยไปนะ"
เหมือนกับซีรีส์เกาหลี พระเอกร่างสูงใหญ่ยืนเคียงข้าง อีกทั้งเขายังถอดเสื้อแจ็กเกตคลุมร่างบอบบางที่เปียกชุ่มน้ำ ดวงตากลมโตของสาวน้อยจ้องมองจมูกโด่งพร้อมลูกกระเดือกแหลมขยับ หลังจากนั้นสักพักเขาก็หยิบผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวปักลายลูกไม้ยื่นให้ บอกให้เช็ดไรผมที่เปียกชุ่มกลัวจะไม่สบาย
คนอะไรหล่อแล้วยังแสนดีอีก
โชคดีที่ฝนตกแค่เพียงไม่กี่นาที ชายหนุ่มหน้าตาดีเดินมาส่งอังศุมาลินถึง ป้ายโดยสาร แล้วเดินย้อนกลับไป สักพักก็มีรถหรูสีน้ำเงินแล่นเข้ามาจอด เมื่อลดกระจกปรากฏว่าเป็นเขา
ใบหน้าหล่อส่งยิ้มให้พร้อมทั้งโบกมือลา
ทำไมเขาถึงได้หล่อสะกดใจขนาดนี้นะ
บ้านเช่า
จะเรียกว่าเป็นความเพ้อหาก็คงได้ กลับมาถึงอังศุมาลินรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน นั่งมองตัวเองหน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ภาพผุดขึ้นในสมองเป็นชายหนุ่มที่เพิ่งพบเจอกัน เสียงเล็กพึมพำ "อย่างน้อยก็รู้ว่าเขาชื่อว่าซัน"
ช่างแสนดีอบอุ่นเหมาะสมกับความหมาย SUN {ซัน} ก็คือพระอาทิตย์ หรือ ดวงตะวัน
เขาเป็นผู้ชายในฝันชัดๆ!
ร้านกาแฟ
"มาช้านะไอ้ซัน" ฉลามบ่น "น้ำหอมที่กูสั่งได้ใช่ไหม กูจะเอาไปให้น้องฝ้าย"
"มึงนี่ลงทุนตลอดนะ ถึงขึ้นฝากกูซื้อน้ำหอมมาจากปารีสเนี่ย" ซันนั่งลง
"ไม่เคยได้ยินหรือไง..ทำดีหวังผล หึ"
"ล่าเหยื่อบ่อยๆ สักวันมึงจะโดนเหยื่อล่าคืน แล้วจากฉลามก็จะกลายเป็นหมาโบ้"
"ฉายาฉลามบุกแปลว่ากูต้องเป็นฝ่ายรุก ใครไม่เชื่อฟังก็แค่ทิ้ง ได้แล้วไม่แคร์โว้ย"